«ΟΙ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ!» -ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ

Της Σοφίας Ντρέκου.
Ο ένας πρώην διώκτης, φανατισμένος, δολοφόνος. Ο άλλος τέως δειλός, αρνητής, ανεμοδούρα. Και οι δύο όμως έφτασαν στην κορυφή. Πώς; Με την μετάνοια! Αυτό εορτάζουμε σήμερα:την δύναμη της μετάνοιας. Ο Παράδεισος γέμισε με μετανοημένους αμαρτωλούς. Και μάλιστα ΑΓΙΟΥΣ.

Η προσφορά των Αγίων Αποστολών στην ιστορία του πολιτισμού είναι θεμελιώδης. Έθεσαν τα ισχυρά και αδιάσειστα θεμέλια, για να μπορεί να ζει ο κόσμος µας. Και αν σήμερα παραπαίει ο κόσμος, είναι γιατί δεν θέλει να στηρίζεται στα ακλόνητα εκείνα θεμέλια, τα οποία έθεσαν βαθιά στη γη μας οι Αγιοπνευματοκίνητοι εκείνοι άνθρωποι, οι οποίοι κήρυξαν στην τότε γνωστή οικουμένη το Ευαγγέλιο. Υπέγραψαν δε το κήρυγμά τους με το αίμα τους, με την ζωή τους.

Οι πρωτοκορυφαίοι Πέτρος και Παύλος μαρτύρησαν στη Ρώμη, ο πρώτος με σταυρικό θάνατο, με την κεφαλή του προς τη γη, και ο δεύτερος με αποκεφαλισμό.

Προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι μερίδα των σημερινών Χριστιανών (πολλοί ή λίγοι είναι αδιάφορο και δύο να είναι, είναι πολλοί) δεν εμπνέονται από το παράδειγμα ενότητας των δύο κορυφαίων αποστόλων, αλλά περιχαρακώνονται στις απόψεις τους πάνω σε κάποιο θέμα και βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση, χωρίς να κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να κατανοήσει ο ένας τον άλλον. Ακούει ο ένας τα επιχειρήματα του άλλου μόνο για να βρει αντεπιχειρήματα εναντίων του.

Επικαλούνται Ιερούς Κανόνες και κείμενα των Πατέρων, φέρνουν παραδείγματα Αγίων, όλα κατάλληλα προσαρμοσμένα στις απόψεις τους. Η αδελφική αγάπη και η ενότητα γύρω από το Κοινό Ποτήριο παραθεωρούνται, το παράδειγμα των δύο πρωτοκορυφαίων αγνοείται. Αυτές τις ημέρες που τιμούμε την μνήμη τους, λειτουργούμεθα, κοινωνούμε, αλλά δεν κάνουμε πράξη και στάση ζωής τον τρόπο του βίου τους, όπου χάρη σε αυτόν τον τρόπο η Εκκλησία μας είναι αυτή που ξέρουμε σήμερα. Είθε ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός να φωτίσει τον νου και να μαλακώσει τις καρδιές όλων μας.

Σοφία Ντρέκου

-»Οι δύο Άγιοι»
Ν. Λυγερός

Οι δύο Άγιοι
ήταν πάντα μαζί
δίπλα στο Χριστό
πριν και μετά
ακόμα κι αν
μαρτύρησαν
και οι δύο
γιατί ποτέ
δεν έπαψαν
να πιστεύουν
και να αγαπούν
την αγάπη
της Ανθρωπότητας
που έδειξε
από νωρίς
ότι θα άλλαζε
και την έννοια
της αυτοθυσίας
για τους ανθρώπους.

[ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ: »ΑΕΝΑΟΣ ΣΙΩΠΗ»]