«Αυτόν τον θησαυρό αγάπησα· αυτόν τον θησαυρό υπηρέτησα…»

Κάποιος Γρηγοριάτης Μοναχός, επισκέφθηκε κάποτε τον επί κλίνης ασθενούντα Γέροντα παπα–Ησύχιο, και του είπε:

«Γέροντα, εάν έχει ευλογία, να μου δώσετε κάτι σαν δώρο και ενθύμιο να σας μνημονεύω, ας είναι και το πλέον ταπεινό».

Την άλλη μέρα το πρωί, όταν πήγε αυτός ο Γρηγοριάτης να αποχαιρετίσει τον πάτερ Ησύχιο, απλώνει το χέρι του ο παπα–Ησύχιος και του δίνει μια χάρτινη εικόνα της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης, λέγοντάς του τα εξής: «Πάρε αυτήν την εικόνα. Είναι ό,τι πολυτιμότερο είχα εγώ στην ζωή μου! Αυτόν τον θησαυρό αγάπησα και αυτόν τον θησαυρό πιστά υπηρέτησα. Να την βάλεις στην πόρτα του κελλιού σου και θα της βάζεις μετάνοια όταν θα βγαίνεις απ’ αυτό ή όταν θα εισέρχεσαι σ’ αυτό. Και αυτή θα σε προστατεύει και θα πρεσβεύει για την σωτηρία σου!…».

Από το περιοδικό «Ο Όσιος Γρηγόριος», περίοδος β΄, έτος 1982, αριθμ. τευχ. 7, σελ. 80, 88–92.

Από: «Vimaorthodoxias»