Ότι θέλω έτσι το ζητώ από Τον Αγίο Δαυιδ και μου το δίνει…

Μια φορά σαν μοναχός καθάριζα το Ιερό του Αγ Δαυίδ της Εύβοιας.
Μπαίνει ο Αγ Ιάκωβος Τσαλικης μέσα πάει μπροστά στην εικόνα του Αγίου Δαυίδ χωρίς να έχει αντιληφθεί ότι είμαι μέσα εγώ στο Ιερό και αρχίζει να μιλάει στον Αγίο , να του διαβάζει ένα γράμμα και να του λέει να κάνει κάποιο ασθενή καλά!
Τα έλεγε γεμάτος συγκινηση και θαυμασμό λες και ήταν ο Άγιος Δαυίδ δίπλα του παρών!
Εμένα μου έπεσε το φαράσι μες στο Ιερό που Σκουπιζα και ρώτησε :
-Ποιος είναι μέσα?
-Γέροντα εγώ του λέω. .
-Ιλαριωνα μου ..Έχεις ώρα μέσα? Με άκουσες αυτά που έλεγα? Μην με παρεξηγείς, έχω πάρει κάτι χάπια για την καρδιά μου και βλέπω παραισθησεις, τα έχω χαμένα, έχω ζαλάδα, ( φυσικά για να κρύψει την αρετή της προσευχής που είχε και που μιλούσε συχνά με τον Αγίο )!
Μου λεει:
-Πάτερ μην λες τιποτα τι άκουσες και τι είδες μην μας κοροιδεψουν .
-Να ναι ευλογημένο Γέροντα!
Το απόγευμα με βλέπει στην κουζίνα που μαγειρευα γιατί είχα το διακονημα του μάγειρα και ήμουν βοηθός του Π. Κυριλλου και μου λέει διακριτικά :
-Ιλαριωνα μου …. Χίλια συγνώμη που σου είπα ψέμματα το πρωί στην εκκλησία! Δεν είχα ζαλάδα. .Ούτε χάπια είχα πάρει αλλά απλά ήθελα να κρύψω την αρετή της προσευχής και την επικοινωνία που έχω με τον Αγίο Δαυιδ , μήπως πέσω σε κενοδοξια και χαθώ! Ό,τι θέλω έτσι το ζητώ από Τον Αγίο Δαυιδ και μου το δίνει…

Από τη σελίδα «ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ»