Ξέρει ο Χριστός μας από πόνο…

Ο Χριστός συγχωρεί τους σταυρωτές του. Δύο χιλιάδες ολόκληρα χρόνια μετά οι άνθρωποι δεν έχουμε καταφέρει να τον μιμηθούμε. Συνεχίζουμε με τον ίδιο πάντοτε ζήλο να στήνουμε λαϊκά δικαστήρια για να σπιλώνουμε πρόσωπα συνανθρώπων και αδελφών μας και να λιθοβολούμε έως θανάτου όποιον δεν συμφωνεί μαζί μας. Και το ακόμη χειρότερο είναι πως πολλές φορές άν όχι τις περισσότερες αυτοί που λιθοβολούν ονομάζουν τους εαυτούς τους “πιστούς”.Κι όμως ο λόγος του Κυρίου είναι σαφής και αφοπλιστικός…“Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω”. (Ιω. 8,7)
Η πίστη μας είναι σταυροαναστάσιμη. Δεν μπορεί να υπάρξει Ανάσταση χωρίς προηγουμένως να έχουμε περπατήσει την οδό του προσωπικού μας μαρτυρίου προς τον Γολγοθά του χριστιανικού μας αγώνα. Ο καθένας μας γνωρίζει το δικό του σταυρό και το δικό του μαρτύριο. Δίνει όμως κουράγιο και δύναμη Εκείνος που μας φορτώνει το σταυρό ως άλλος Σίμωνας Κυρηναίος.
Ξέρει ο Χριστός μας από πόνο, από δάκρυα, από μίσος και γι΄ αυτό μας κρατάει όλο και πιο πολύ σε εκείνο τον καιρό της απελπισίας μας από το χέρι και μας οδηγεί προς την Ανάσταση.

Aπό τη σελίδα: «ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΦΥΛΑΞΟΝ ΥΜΑΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗ ΣΟΥ»