28 Μαΐου – Μνήμη του Οσίου Ανδρέα του δια Χριστόν σαλού – «Η Σκέπη της Θεοτόκου»

Κάποτε γινόταν αγρυπνία στο παρακκλήσι της Αγίας Σορού, που βρίσκεται στον Ναό των Βλαχερνών. Εκεί βρέθηκε και ο μακάριος Ανδρέας, καθώς και ο Επιφάνιος.

Γύρω στην τέταρτη ώρα (Βυζαντινή) της νύχτας, βλέπει ο Άγιος Ανδρέας τη Θεοτόκο Μαρία να περνάει από τις βασιλικές πύλες και να κατευθύνεται προς το θυσιαστήριο. Ήταν μεγαλόπρεπη και επιβλητική. Την ακολουθούσε τιμητικά λαμπρή συνοδεία λευκοντυμένων αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Θεολόγος Ιωάννης, που προχωρούσαν δίπλα της, ο ένας στα δεξιά και ο άλλος στ’ αριστερά της. Από τους υπόλοιπους αγίους άλλοι πήγαιναν μπροστά και άλλοι πίσω, ψάλλοντας θεσπέσιους ύμνους.

Όταν έφτασαν κοντά στον άμβωνα, ο όσιος είπε στον Επιφάνιο:

-Βλέπεις, παιδί μου, την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου;

– Τη βλέπω, πατέρα μου, αποκρίθηκε ο νέος.

Η Παναγία γονάτισε και άρχισε να προσεύχεται. Πολλή ώρα ικέτευε με δάκρυα τον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Ύστερα μπήκε στο θυσιαστήριο και προσευχήθηκε για τους πιστούς που αγρυπνούσαν στον ναό της.

Όταν τελείωσε την προσευχή της, πήρε με τα άγια χέρια της την αστραφτερή Εσθήτα της και με μια σεμνή κίνηση την άπλωσε σαν σκέπη πάνω στο εκκλησίασμα. Έτσι απλωμένη την έβλεπαν ο όσιος Ανδρέας και ο Επιφάνιος να αιωρήται για πολλή ώρα και ν΄ ακτινοβολεί τη δόξα του Θεού. Οσο βρισκόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαίνοταν και η ιερή Εσθήτα να σκορπίζει τη χάρη της. Όταν, όμως, εκείνη άρχισε ν΄ ανεβαίνει στον ουρανό μαζί με τη συνοδεία της, άρχισε και η Εσθήτα να μαζεύεται λίγο-λίγο και να χάνεται.

Με την οπτασία εκείνη η Παναγία έδειξε πως η χάρη της σκεπάζει τους πιστούς.

(Με βαση το θαυμαστό αυτό όραμα της σκέπης της Θεοτόκου καθιερώθηκε από την Εκκλησία η Θεομητορική εορτή της Αγίας Σκέπης (1 και 28 Οκτωβρίου)

Από το βιβλίο «Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός» (Ιερά Μονή Παρακλήτου)