«Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΣ ΧΡΕΩΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ»

Κατα τον Μελωδό της Πεντηκοστής (ειρμός θ’ ωδής), η παρθένος δεν έδωσε αλλά δάνεισε σάρκα στον «παντεχνήμονα» (παντεργάτην) Λόγον, για να φενερώση ότι η Θεοτόκος με αυτό το δάνειο έκαμε τον Υιόν του Θεού χρεώστην εις αυτήν.

Εδανείσθη όχι δάνειο εξωτερικό, το οποίο εύκολα επιστρέφεται και τελειώνει η σχέση δανειστού – χρεώστου, αλλά εσωτερικό, από τα φυσικά και πάναγνα αίματα της Θεοτόκου. Και σαν φυσικό δάνειο είναι παντοτινό, γι’ αυτό ο Υιός του Θεού είναι παντοτινός χρεώστης στην Μητέρα του.

Γι αυτό, πρώτον, χρεωστικώς έπρεπε να την δοξάση με όλες τις θεοπρεπείς δόξες και τιμές, και δεύτερον, χρεωστικώς πρέπει να εισακούη τις ικεσίες και αιτήσεις της Μητέρας του.

Από το βιβλίο « Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ» – Μοναχός Μάξιμος (Άγιον Όρος)