ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ;

-Του π. Σπυρίδωνα Σκουτή.
Το παράδειγμα με τον Αγιασμό μας αποκαλύπτει την αλήθεια σχετικά με το Ιερό Μυστήριο του γάμου.
Όπως βλέπετε στην εικόνα στα αριστερά έχουμε ένα ποτήρι νερό. Αυτή είναι η σχέση μας. Μας λένε πολλές φορές οι νέοι «Μα αγαπιόμαστε, είμαστε ερωτευμένοι κλπ». Όλα καλά και άγια μέχρι εδώ αλλά αυτός ο έρωτας δεν έχει πάει ακόμη παραπέρα. Αν αυτή η αγάπη μείνει έτσι θα την φάει ο θάνατος και η φθορά. Χωρίς τον Χριστό τίποτα δεν μπορεί να ζήσει αιώνια. Χωρίς το Χριστό, ο θάνατος και ο διάβολος γίνεται κυρίαρχος των πάντων.
Οπότε η σχέση αν μείνει έτσι θα φθαρεί όπως το νερό. Αν το αφήσουμε θα χαλάσει, και μετά θα είναι άχρηστο και συνάμα επικίνδυνο.

Στην δεύτερη εικόνα βλέπουμε το ίδιο νερό με τα ίδια συστατικά (Η2Ο) αλλά πλέον κάτι φοβερό και συγκλονιστικό έχει συμβεί. Ήρθε ο Χριστός και πήρε την φθορά και τον θάνατο. Πλέον το νερό δεν είναι ένα συνηθισμένο νερό αλλά ένα αγιασμένο νερό. Πλέον η χρήση του είναι διαφορετική έχει άλλη πορεία, έχει άλλο σκοπό, στόχο και ολοκλήρωση. Πλέον η πόση του συγκεκριμένου νερού δεν είναι μόνο για να ξεδιψάσει το σώμα αλλά για να τραφεί η ψυχή με ένα στοιχείο του παραδείσου. Για αυτό έχουμε το νερό πριν γίνει αγιασμός και το νερό αφού γίνει αγιασμός. Ετσι έχουμε και την σχέση χωρίς τον Χριστό (προγαμιαία) και την σχέση με τον Χριστό στο Ιερό Μυστήριο του γάμου.

Έτσι γίνεται και με το Μέγα Μυστήριο του γάμου. Η σχέση όταν μπει στην εκκλησία αγιάζεται. Στο Μυστήριο του γάμου έρχεται ο Χριστός και αγιάζει το ζεύγος . Πλέον είναι συνοδοιπόρος μαζί με το ζευγάρι. Η σχέση παίρνει άλλη τροχιά, άλλη τροπή, έχει άλλους στόχους και σκοπούς. Βγαίνοντας το ζευγάρι από την πύλη της Εκκλησίας ανοίγει και μια άλλη πύλη που έχει έναν δρόμο για την βασιλεία των ουρανών. Δεν μιλά πια για μια απλή σχέση δύο ανθρώπων , αλλά για μια ένωση , μια ενότητα προς την βασιλεία του Θεού.

Δεν αρκεί να αγαπάμε τον άλλον και να είμαστε ερωτευμένοι μαζί του. Αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Το θέμα είναι τι θέλουμε από τον άλλον και που θέλουμε αυτή η αγάπη να πάει. Αν την αφήσουμε έρμαιο των παθών και του εγωϊσμου θα μοιάζει σαν ένα τριαντάφυλλο που δεν το πότισε κανείς και μαράθηκε. Το να σε θέλω πολύ και να σε αγαπώ αλλά χωρίς το Χριστό αυτή είναι μια αγάπη θανάτου, μια αγάπη φθοράς, μια αγάπη αστοχίας, μια αγάπη με ημερομηνία λήξης. Αλλά όταν βάλω την αγάπη της σχέση και την βαπτίσω με το Ιερό Μυστήριο του γάμου αυτή η αγάπη έχει τώρα σκοπό, έχει μεταμορφωθεί , έχει στόχο μέσα από έναν δρόμο που περνά από την Εκκλησία και έναν συνοδοιπόρο Θεό ο οποίος είναι πανταχού παρών.

Δεν σ’αγαπώ και μ’αγαπας έτσι απλά, αόριστα, συναισθηματικά και ερωτικά. Σε αγαπώ γιατί θέλω αυτή η αγάπη να φτάσει στην ολοκλήρωση και τον προορισμό της. Αυτή η ολοκλήρωση είναι η βασιλεία των ουρανών. Σε αγαπώ γιατί θέλω αυτή η αγάπη να γίνει αστέρι του ουρανού και να λάμπει μαζί με τον χορό των αγίων.
Αυτό μπορέι να γίνει μόνο μέσα από το εργαστήρι της Αγιότητος που είναι το Ιερό Μυστήριο του γάμου. Διότι εκεί εγγυητής είναι ο Χριστός , είναι αυτός που θεραπεύει , αναζωογονεί, ανακαινίζει και μεταμορφώνει .
Αγαπητά μας παιδιά, αν αγαπάτε πραγματικά ο ένας τον άλλον ελάτε να περάσετε αυτό το κατώφλι της εκκλησίας . Να αγιαστεί η σχέση σας και ο Χριστός να λάμπει πάντα στην ζωή σας. Με το καλό !

π. Σπυρίδων Σκουτής