Όταν ένα παιδί αμαρτάνει… (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

-ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ»:
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:
-ΩΡΑ 4.00 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 3η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΩΣ 1η ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
-ΩΡΑ 5.30 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ-ΠΡΩΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:
-ΩΡΑ 11.00 π.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ.
(ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ)

Το σκοτάδι, ως συνέπεια τής πτώσεως τού ανθρώπου, δέν βγάζει ποτέ στό φώς. Τό φώς διαλύει τό σκοτάδι, διότι τό σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δέν έχει ουσία.
Υπάρχει όμως μία περίπτωσις τήν οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός γιά τό καλό μας, βγάζοντας καί από τό κακό καλό, από τό σκοτάδι φώς. Πώς; Διά τής μετανοίας.
Βλέπω τήν κακία μου, τήν αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στόν Θεόν, αναλαμβάνω τίς ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, καί μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος πού βγαίνει από τήν μετάνοια.
Άρα, τό καλό δέν βγαίνει από τό κακό, αλλά από τήν μετάνοια, πού είναι άλλος νούς, ο νούς πού τόν παρέχει ο Θεός μέσα στήν καρδιά.
Όταν ανησυχή, λόγου χάριν, ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει τό παιδί, καί τό κτυπά, οπωσδήποτε θά βγάλη αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι, εάν τό παιδί κάνη αμαρτίες, σημαίνει ότι ζητάει τήν αμαρτία καί θά τά βάλη μέ σένα, πού γίνεσαι κήρυξ τής αρετής.
Καί τώρα μέν φοβάται νά αμαρτήση, αλλά μόλις απελευθερωθή από σένα, θά οδηγηθή αμέσως στό κακό. Η βία, τό κακό, δέν μπορεί νά βγάλη καλό.
Πές λοιπόν στό παιδάκι σου τό καλό, μάθε του τί είναι ο Θεός. Μίλησέ του από τό πλήρωμα τής δικής σου καρδιάς, φώτισέ του λίγο τήν συνείδησι μέ τήν δική σου λαχτάρα καί θεία εμπειρία, καί μπαίνοντας μέσα του ο Θεός, θά τόν αγαπήση.

Μπορεί νά βρίζη, μπορεί νά κάνη αμαρτίες, αλλά έχοντας τά σπέρματα τού Θεού, πού είναι τόσο ισχυρά, ο Θεός τά καλλιεργεί καί βγαίνει η καινούργια φύτρα, τό καινούργιο βλαστάρι, τό οποίο δίδει καινούργια ζωή. Αυτή είναι η μετάνοια.
Τό παιδί δηλαδή αυτό, επειδή τό αφήνεις ελεύθερο, επειδή τό σέβεσαι, επειδή τού είπες τήν αλήθεια, επειδή τού απεκάλυψες τί έχει η καρδούλα σου καί τί κόσμοι υπάρχουν μέσα σέ αυτήν, λέγει μετά: Μά, τί φρικτή ζωή πού κάνω!

Τί είναι αυτή η αμαρτία! «Αναστήσομαι καί επιστρέψω εις τόν Πατέρα» (Λουκ. 15, 18). Καί ο βλαστός τής μετανοίας βγάζει τόν καρπό τής καινής ζωής. Έτσι τά καταφέρνει ο Θεός νά βγάζη καί από τό στόμα τού λύκου τήν σωτηρία.

https://ieramonopatia.gr