Δεν πιστεύω στο Θεό σας, «έφτιαξα» δικό μου

Τού αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Το ζήτημα της Πίστης και της αμφισβήτησης του Θεού απασχολεί τους ανθρώπους κάθε εποχής.

Πάντοτε πλανάται το ερώτημα ύπαρξης ή ανυπαρξίας του θείου.

Πολλές φορές η αμφισβήτηση του Θεού συνοδεύει τον άνθρωπο έως το βαθύ του γήρας και άλλες πάλι την παίρνει μαζί του στο αιώνιο ταξίδι. Εκτός από το ζήτημα της ύπαρξης του Θεού απαντά στους ανθρώπους και κάτι άλλο, η «δημιουργία» Θεού μέσα στο νού τους, άσχετα με το τι πιστεύουν οι υπόλοιποι ή έχει δογματίσει η Εκκλησία. Πιστεύουν λοιπόν σε κάτι που για εκείνους είναι θεός και τον οποίον προσκυνούν με μεγάλη ευλάβεια και πολλές φορές φανατισμό.

Απέναντι σε αυτές τις απόψεις η Αγία Γραφή έχει θέση την οποία εκφράζει με σαφήνεια και καθαρό λόγο, χωρίς ευγένειες και καμουφλάζ, αφού μέσα της κρύβονται οι αλήθειες για την σωτηρία των ανθρώπων. Αυτή και η Ιερά Παράδοση ή καλύτερα η πρώτη μέσα στην δεύτερη, αποτελούν αλάνθαστους οδηγούς που οδηγούν στην θέωση.

Εκ των διαφόρων Βιβλικών αναφορών περί του θέματος εστιάζουμε σε μία, στο βιβλίο Σοφία Σολομώντος.

«Πράγματι, όλοι όσοι στερούνται τη γνώση του Θεού, είναι από την φύση τους ανόητοι, γιατί δεν κατόρθωσαν να διακρίνουν τον αληθινό Θεό μέσα από τα υλικά αγαθά που βλέπουν γύρω τους× δεν αναγνώρισαν τον τεχνίτη από την παρατήρηση των έργων του. Θεώρησαν για κυβερνήτες του κόσμου θεούς όπως τη φωτιά, τον άνεμο, τον ανεμοστρόβιλο, τον κύκλο των άστρων, τα ορμητικά νερά και τα άστρα του ουρανού. Αν, λοιπόν, γοητεύονταν από την ομορφιά όλων αυτών των κτισμάτων και τα θεωρούσαν θεούς, ας μάθουν πόσο ωραιότερος απ᾽αυτά είναι ο Κύριος! Ο δημιουργός της ομορφιάς τα έφτιαξε. Κι αν έμειναν εμβρόντητοι από την δύναμη και τη λειτουργία των δημιουργμάτων, ας καταλάβουν πόσο δυνατότερος απ᾽αυτά είναι εκείνος που τα δημιούργησε× γιατί απ᾽αυτό μέγεθος και την ομορφιά των δημιουργημάτων παίρνουμε την ανάλογη ιδέα για το δημιουργό τους.

Εντούτοις γι᾽αυτούς, που στερούνται τη γνώση του Θεού, η κατηγορία δεν είναι μεγάλη, γιατί πλανώνται καθώς ειλικρινά ζητούν να βρούν το Θεό. Ασχολούνται με τα έργα του, τα ερευνούν και γοητεύονται από την εμφάνισή τους, αντικρύζοντας την ομορφία τους. Αλλά είναι και αυτοί ένοχοι κατά κάποιο τρόπο, γιατί αν και κατόρθωσαν να μάθουν τόσα, ώστε να μπορούν να ανακαλύπτουν τα μυστικά του κόσμου, δεν ανακάλυψαν πρωτύτερα τον ίδιο τον κυρίαρχο όλων αυτών.

Δυστυχισμένοι αυτοί που στηρίζουν την ελπίδα τους σε πράγματα νεκρά! Ονόμασαν «θεούς» τα ανθρώπινα κατασκευάσματα, δηλαδή τα περίτεχνα χρυσά και ασημένια ομοιώματα ζώων ή τα άχρηστα λιθάρια, που τα φιλοτέχνησε κάποιο αρχαίο χέρι. Κάποιος ξυλουργός πριόνισε ένα ευκολομεταχείριστο κλαρί δέντρου, έξυσε με επιμέλεια όλη την εξωτερική του φλούδα, το επεξεργάστηκε με τέχνη και κατασκεύασε ένα χρήσιμο αντικείμενο για καθημερινή χρήση. Ότι περίσσεψε απ᾽ αυτή την εργασία, το χρησιμοποίησε για την φωτιά και μαγείρεψε φαγητό με το οποίο και χόρτασε την πείνα του. Ανάμεσα σ᾽αυτά τα ξύλα όμως βρέθηκε και ένα τελείως άχρηστο κομμάτι, στραβό και γεμάτο ρόζους× ο ξυλουργός το πλάνισε με επιμέλεια κάποια ώρα που ξεκουραζόταν, όταν δεν είχε τίποτε καλύτερο να κάνει, και με την πείνα της τέχνης του του έδωσε μία συγκεκριμένη ανθρώπινη μορφή ή την μορφή κάποιου ευτελούς ζώου. Μετά το σκέπασε με κοκκινόχωμα και κοκκίνησε την επιφάνειά του με φύκια, για να καλύψει τα στίγματα του ξύλου. Ύστερα το κατασκεύασμα αυτό το τοποθέτησε στον τοίχο σε μία ταιριαστή υποδοχή που είχε προετοιμάσει, και το στερέωσε με σιδερένια καρφιά.

Προνόησε γι᾽αυτό ο κατασκευαστής του, για να μην πέσει κάτω. Ήξερα ότι αυτό το ίδιο δεν μπορούσε να βοηθήσει τον εαυτό του, ακριβώς γιατί ήταν ένα απλό είδωλο και είχε ανάγκη από βοήθεια. Μιλάει όμως σ᾽αυτό το άψυχο αντικείμενο ο άνθρωπος χωρίς κανένα ενδοιασμό και προσεύχεται για την περιουσία του, για την γυναίκα του και τα παιδιά του× ζητάει προστασία για την υγεία του από ένα αδύναμο κατασκεύασμα, η προστασία για την ζωή του από ένα νεκρό αντικείμενο. Ζητάει δύναμη από το ανίσχυρο είδωλο ή υπολογίζει για ασφάλεια στο ταξίδι του σε κάτι που δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του. Τέλος σχετικά με τα κέρδη του, τις ασχολίες του και την επιτυχία στις δουλείες του ζητάει ο άνθρωπος βοήθεια από ένα αντικείμενο που δεν μπορεί να κουνήσει τα χέρια του».[1]

[1] Σοφ.Σολ. 13, 1-19.Μετάφραση της Αγίας Γραφής από την Ελληνική Βιβλική Εταιρία, σσ.1032-1033.
https://www.ekklisiaonline.gr/