ΝΗΣΤΕΙΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ…

Έχει γίνει μόδα στις περιόδους νηστείας να εμφανίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτήσεις του τύπου: τάϊσε ένα φτωχό παιδάκι και ας μην νηστέψεις ξανά…

Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι όλοι χρησιμοποιούν ως παράδειγμα το να δώσεις φαγητό σε ένα παιδάκι (=πιασάρικο) κι όχι το να αλλάξεις τις πάνες ενός ανήμπορου γέρου (=δεν πουλάει και …βρωμάει) και θα κάμω ένα σύντομο σχόλιο για το νόημα της περιόδου της νηστείας.

Κάθε περίοδος νηστείας αποτελείται από τρία βασικά στοιχεία: την προσευχή, την νηστεία και την ελεημοσύνη.

Προσευχή σε πρακτικό επίπεδο σημαίνει αύξηση του χρόνου που αφιερώνω στην κοινή και ιδιωτική λατρεία του Θεού. Η πρακτική αυτή με βοηθά να ενισχύσω την πίστη μου και να αναγνωρίσω στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού τον Σωτήρα και Λυτρωτή μου.

Νηστεία σε πρακτικό επίπεδο σημαίνει αποχή από ορισμένα είδη τροφίμων. Η πρακτική αυτή με βοηθά να ισχυροποιήσω τον αυτοέλεγχο, να έρθω αντιμέτωπος με το σκοτάδι που φωλιάζει στην καρδιά μου, να ενισχύσω την θέλησή μου και να ακολουθήσω τις εντολές του Χριστού. Η νηστεία είναι η εκπαίδευση της ψυχής.

Ελεημοσύνη σε πρακτικό επίπεδο σημαίνει να απαρνηθώ κάτι από αυτά που μου ανήκουν και να τα μοιρασθώ με τους αδελφούς μου. Η πρακτική αυτή με βοηθά στο να κατανοήσω την ωραιότητα και την χρησιμότητα της χριστιανικής ζωής, η οποία ουσιαστικά είναι η ζωή όπως την θέλησε ο Θεός για εμάς τους ανθρώπους. Η ελεημοσύνη με βοηθά να ελεήσω πρώτα τον εαυτό μου μαθαίνοντας την μετάνοια, την επιστροφή στον Πατέρα. Και παράλληλα επιτελεί το άνοιγμα της καρδιάς προς τους αδελφούς και προς ολόκληρη την κτίση.

Από: «Nektarios Tsilis»