«Τα παιδιά μας μπροστά στο Σταυρό και την Ανάσταση του Κυρίου»

-ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ»:
ΣΑΒΒΑΤΟ 07 ΜΑΪΟΥ:
-ΩΡΑ 4.00 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 3η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΩΣ 1η ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
-ΩΡΑ 5.30 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ-ΠΡΩΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 08 ΜΑΪΟΥ:
-ΩΡΑ 11.00 π.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ.
(ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ)

Τα παιδιά μας πολλές φορές μας «αιφνιδιάζουν» με τις ερωτήσεις τους, που μπορεί να φαίνονται πολύ δύσκολες για την ηλικία τους. Τις ημέρες αυτές, που παρακολουθούν τις ακολουθίες της Εκκλησίας μας για ο Θείο Πάθος…
Γεννιούνται στις ψυχούλες τους ερωτηματικά που ζητούν από εμάς μια απάντηση. Κάθε υπεύθυνος γονιός ποτέ δεν θα αδιαφορήσει, όταν το παιδί του του θέτει μια ερώτηση, που ίσως να είναι δύσκολο να απαντηθεί θεολογικά. Ακόμα και να μην γνωρίζει, θα ενδιαφερθεί να μάθει ο ίδιος, για να μπορέσει να δώσει στο παιδί μια απάντηση κατάλληλη για την ηλικία του .Από τους λόγους του Γ. Παΐσιου , μεταφέρουμε ένα ανάλογο απόσπασμα:
«-Γέροντα, κάποια παιδιά με ρώτησαν γιατί βάφουμε κόκκινα αυγά.
-Τα παιδιά να μην τα αφήνετε να σκαλώνουν σε κάτι τέτοια, γιατί τα ενδιαφέροντά τους θα στρέφονται συνέχεια εκεί και δεν πηγαίνουν σε κάτι βαθύτερο. Πέστε τους μόνον ότι το κόκκινο αυγό , όπως είναι στρογγυλό, συμβολίζει τη γη που βάφτηκε με το Αίμα του Χριστού και λυτρώθηκε όλος ο κόσμος από την αμαρτία.» (Λόγοι Γ. Παΐσιου, τόμος ΣΤ, σ.203)
Επομένως, σε «κάτι βαθύτερο» συνιστά ο Γέροντας να οδηγούν οι γονείς τη σκέψη των παιδιών. Να μην μένουν σε πράγματα χωρίς ουσία, αλλά αναλόγως με την ηλικία τους, να προχωρεί η σκέψη τους στο πραγματικό νόημα των γεγονότων.

Ένα πολύ ωραίο απόσπασμα, σχετικό με τα παραπάνω, διάβασα στο βιβλίο της Αδελφής Μαγδαληνής του Έσσεξ: (Συνομιλίες με παιδιά, σ. 47-50) “Mερικοί Χριστιανοί γονείς αποφεύγουν να προβάλλουν το Σταυρό του Χριστού στα παιδιά, μην τυχόν προκαλέσουν υπερβολικό τρόμο, απέχθεια και προβληματισμό.

-Όταν ο Χριστός ήταν πάνω στο σταυρό, αιμορραγούσε; Με ρώτησε ένα κορίτσι τεσσάρων ετών. Η καλύτερη λύση ήταν να της δείξω την τοιχογραφία στην τραπεζαρία τη Μονής και να αφήσω την εικόνα να μιλήσει στο παιδί με τον δικό της σωστό τρόπο. Οι ορθόδοξες εικόνες της Σταύρωσης δείχνουν πραγματικό πόνο, αλλά όχι τόσο τραγικά που να μας τσακίζει. Είναι ειλικρινείς αλλά ήρεμες, όπως η Ευαγγελική αφήγηση. Ο Χριστός δεν είναι τραγικό θύμα. Υποφέρει περισσότερο από κάθε άνθρωπο, αλλά με τη θέλησή Του και με αγάπη, για να νικήσει το κακό.
-Κοίταξε, της είπα δείχνοντας την εικόνα. Μπορείς να δεις τον Ιησού, τις τρύπες που έβαλαν τα καρφιά, καθώς και το αίμα. Αλλά δεν βλέπεις πολλά φρικιαστικά αίματα, γιατί τότε θα στεναχωριόμασταν πάρα πολύ. Δεν θα θυμόμασταν ότι Αυτός άφησε να Τον σταυρώσουν, επειδή αγαπάει όλους τους ανθρώπους. Βλέπεις ότι είναι ήρεμος. Και έπειτα θυμόμαστε τι συνέβη στη συνέχεια. Κοίταξε εδώ( την εικόνα της Ανάστασης). Τρεις μέρες μετά το θάνατό Του, γιορτάζουμε την Ανάστασή Του. Και είμαστε χαρούμενοι και ευχαριστούμε τον Χριστό, επειδή πόνεσε και πέθανε, για να μπορέσει να τους αναστήσει όλους (δείχνοντας τον Αδάμ και τη Εύα) μαζί Του.
Φάνηκε καθησυχασμένη και έτρεξε στον πατέρα της για να του πει: -Εντάξει, μπαμπά, η αδελφή μου είπε ότι ο Ιησούς αιμορραγούσε, αλλά Του το σκουπίσαμε το αίμα.

Το κάρφωμα του Χριστού στον σταυρό την είχε στεναχωρήσει , όμως είχε καταλάβει από τις εικόνες ότι η πίστη μας σε ό,τι ο Χριστός έκανε, εκπληρώνει το σκοπό του θανάτου Του. Πραγματικά,«σκουπίζουμε το αίμα Του» όταν δεχόμαστε το δώρο της Λύτρωσής Του και Του δίνουμε χαρά επιστρέφοντας σε Αυτόν.»
Τα παιδιά αγαπούν βαθεία, με την αθώα τους ψυχή τον Κύριο και ανησυχούν για το Πάθος Του. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όμως, η Σταύρωση συνδέεται πάντα με το χαρμόσυνο γεγονός της Ανάστασης, εξηγεί η Αδελφή Μαγδαληνή.
Ας τελειώσουμε με την συχνή ερώτηση των παιδιών: -Γιατί σταυρώθηκε ο Χριστός; Η απάντηση, για την Α. Μαγδαληνή, είναι: Γιατί οι άνθρωποι παρανόησαν την Βασιλεία Του και Τον φθονούσαν, και γιατι ο Ίδιος διάλεξε το θάνατο, για να μας σώσει.

Από: «www.vimaorthodoxias.gr»