Μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν῞Αγιο ῾Ιεράρχη ᾿Ιωάννη Μαξίμοβιτς († 2 Ἰουλίου 1966)

῾Ο ῞Αγιος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Ιωάννης καὶ ἡ Μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο

Τὸ ἔτος 1948, κατὰ τὸν πόλεμο τῆς Παλαιστίνης, ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τὴν ρωσικὴ Μονὴ τῆς ᾿Ορεινῆς στοὺς ῾Αγίους Τόπους ἡ ῾Ηγουμένη Αὐτῆς ᾿Ελισάβετ (᾿Αμπένοβα) μαζὶ μὲ τὴν ᾿Αδελφότητα.

῾Η περιοχὴ περιῆλθε ὑπὸ τὸ νεοσύστατο κράτος τοῦ ᾿Ισραήλ, τὸ ὁποῖο παρέδωσε τὴν Μονὴ στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας.

᾿Εφ᾿ ὅσον οἱ ἐκδιωχθεῖσες Μοναχὲς παρέμειναν πιστὲς στὴν Ρωσικὴ ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς καὶ δὲν εἶχαν ἐλπίδα ἐπιστροφῆς στὴν Μονή τους, κατόπιν περιπετειώδους καὶ ἐπικινδύνου περιπλανήσεως στὴν Μέση ᾿Ανατολὴ ἐπὶ ἔτη, κατέληξαν ὡς φιλοξενούμενες στὴν ρωσικὴ Μονὴ τῆς Λέσνα στὴν Γαλλία.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης Μαξίμοβιτς, ὁ ὁποῖος ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦταν ᾿Αρχιεπίσκοπος Δυτικῆς Εὐρώπης, συνέστησε στὴν Γερόντισσα ᾿Ελισάβετ καὶ στὶς ἕξι πιστὲς ὑποτακτικές της, ὅλες παλαιστινιακῆς καταγωγῆς, νὰ προβοῦν στὴν σύστασι νέας ἰδικῆς τους Μονῆς, καὶ μάλιστα στὴν ᾿Αγγλία, ὅπου ἡ Γερόντισσα ᾿Ελισάβετ εἶχε ἀνατραφῆ.

῎Ετσι, τὸ 1954 ἡ ᾿Αδελφότητα μεταφέρθηκε στὸ Λονδῖνο καὶ φιλοξενήθηκε ἐπὶ ἀρκετὸ διάστημα χρόνου στὴν εὐρύχωρη οἰκία μιᾶς εὐλαβοῦς ρωσίδος ἰατροῦ, ἐνῶ συστάθηκε ᾿Επιτροπὴ ὑπὸ τὴν Μεγάλη Δούκισσα Ξένια ᾿Αλεξάνδροβνα, ἀδελφὴ τοῦ Βασιλομάρτυρος Νικολάου, τελευταίου Τσάρου τῆς Ρωσίας, πρὸς συγκέντρωσιν χρημάτων καὶ ἐξεύρεσιν καταλλήλου οἰκήματος γιὰ τὴν σύστασι τῆς Μονῆς.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ἐπέμενε ἰδιαιτέρως σὲ τρία πράγματα:Τὸ οἴκημα,

α) δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχη σκαλοπάτια στὸ ἰσόγειο, γιὰ νὰ μὴ δυσκολεύωνται οἱ ἡλικιωμένοι ἐπισκέπτες καὶ προσκυνητές,

β) θὰ ἔπρεπε νὰ διαθέτη κεντρικὴ θέρμανσι, διότι οἱ Μοναχὲς προήρχοντο ἀπὸ θερμὸ κλῖμα καὶ θὰ ἐκινδύνευαν νὰ ἀσθενήσουν ἄν δὲν εἶχαν καλὴ θέρμανσι,

καὶ γ) θὰ ἔπρεπε νὰ διαθέτη εὐρύχωρη αὐλὴ-κῆπο, γιὰ νὰ καταφεύγουν ἐκεῖ τὰ παιδιὰ γιὰ παιγνίδι, τὰ ὁποῖα φοιτοῦσαν στὸ σχολεῖο ποὺ εἶχαν συστήσει οἱ Μοναχὲς πρὸς ἐκμάθησιν τῶν στοιχείων τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς ρωσικῆς γλώσσης.

Τελικῶς, εὑρέθη τὸ κατάλληλο κτήριο τὸ ἔτος 1959 καὶ ἀγοράσθηκε μὲ τὰ συγκεντρωθέντα χρήματα καὶ τὴν βοήθεια διαφόρων προσφυγικῶν ὀργανώσεων.

Στὸ ἀγορασθὲν οἴκημα, στὴν σοφίτα, εὑρέθησαν θαυμαστῶς ἕξι ἱερὲς Εἰκόνες παλαιᾶς ρωσικῆς τεχνοτροπίας, μεγάλης ἀξίας, οἱ ὁποῖες μέχρι σήμερα εἶναι τοποθετημένες στὸν Ναὸ τῆς Μονῆς, καὶ τοῦτο ἐθεωρήθη σημεῖον καὶ ἔνδειξις τῆς Θεομητορικῆς εὐλογίας γιὰ τὴν σύστασι τῆς Μονῆς.

῾Η ῾Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο.

Τὸ ἑπόμενο ἔτος, 1960, ὁ ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ἐτέλεσε τὰ ᾿Εγκαίνια τῆς νέας Μονῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο καὶ τὰ Θυρανοίξια τοῦ διαμορφωθέντος Ναοῦ ἐντὸς Αὐτῆς.

῞Εως δὲ τὴν μετάβασί του στὴν Δυτικὴ ᾿Αμερικὴ τὸ 1962, ὁ ῞Αγιος ἐπισκεπτόταν τακτικὰ τὴν ῾Ιερὰ Μονή, ὅπου λειτουργοῦσε καὶ νουθετοῦσε τὴν ᾿Αδελφότητα καταλλήλως στὴν ὁδὸ τῆς γνησίας Μοναχικῆς Παραδόσεως.

Οἱ ἐναπομείνασες ᾿Αδελφές ἀπὸ ἐκείνη τὴν πρώτη ᾿Αδελφότητα, φυλάσσουν μὲ εὐλάβεια τὶς νουθεσίες καὶ ἐνθυμήσεις τοῦ ῾Αγίου ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ιωάννου, ὡς καὶ τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια, τὰ ὁποῖα εἶχαν ράψει γι᾿ Αὐτόν.

• Μετὰ τὴν κοίμησι τῆς Γεροντίσσης ᾿Ελισάβετ († 1999), ῾Ηγουμένη τῆς Μονῆς ἀνέλαβε ὁ Γερόντισσα Βικεντία Μοναχή.

῾Υπενθυμίζουμε δὲ ὅτι, ἡ ῾Ιερὰ αὐτὴ Μονή, ὡς καὶ ἡ ῾Ιερὰ ᾿Ανδρώα Μονὴ τοῦ ῾Αγίου ᾿Εδουάρδου στὸ Μπρόκγουντ, ὀλίγους μῆνες πρὸ τῆς μοιραίας ἑνώσεως τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διαπορᾶς μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας τὸν Μάϊο τοῦ 2007, ὑπήχθησαν ἐκκλησιαστικῶς στὴν ἡμετέρα ῾Ιερὰ Σύνοδο τῶν ᾿Ενισταμένων.

῾Η Μονὴ στὸ Λονδῖνο ἐξακολουθεῖ νὰ συγκεντρώνη πολλοὺς εὐλαβεῖς ᾿Ορθοδόξους τοῦ Λονδίνου καὶ εὐρύτερα, διαφόρων ἐθνικοτήτων, παρέχουσα μία εὐλογημένη πνευματικὴ μαρτυρία, γιὰ τὴν σταθεροποίησι καὶ ἐπαύξησι τῆς ὁποίας τόσο συνέβαλε καὶ ἐκοπίασε ὁ σύγχρονος θαυματουργὸς ῾Ιεράρχης ῞Αγιος ᾿Ιωάννης Μαξίμοβιτς.

ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΕΤΟΣ ΜΔ´- ΤΟΜΟΣ ΙΣΤ´- ΜΑΪΟΣ – ΙΟΥΝΙΟΣ 2011-ΤΕΥΧΟΣ 362

ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ: «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»