Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ «ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ»

Εκείνα τα χρόνια τα παλιά ένας βοσκός των Κυθήρων στην περιοχή Μυρτίδια που βρίσκεται στα δυτικά του νησιού βρήκε μέσα σε μυρτιές την εικόνα της Παναγίας, άγνωστο το πώς εκεί έφτασε, ίσως με θαυμαστό τρόπο ίσως και κάποιος εκεί να την έκρυψε την περίοδο της εικονομαχίας για να την σώσει.

Η παράδοση λέγει πως βρέθηκε την 24η Σεπτεμβρίου ακριβώς 40 μέρες μετά την μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και έως και σήμερα αυτήν την ημέρα τελείται λαμπρή πανήγυρη προς τιμήν Της.
Χρονολογικά αναφέρεται πως βρέθηκε ανάμεσα στον 12ο και 15ο αιώνα. Εκεί στο σημείο της ανεύρεσης της ο ταπεινός βοσκός της έκτισε ένα μικρό εκκλησάκι και της το αφιέρωσε ενώ ο ίδιος το φρόντιζε έως την κοίμηση του.
Το εκκλησάκι αυτό σώζεται έως και σήμερα και βρίσκεται κάτωθεν του μετέπειτα καθολικού της μονής που αφιερώθηκε στην Παναγία την Μυρτιδιώτισσα.Ο καιρός και τα χρόνια περνούσαν και οι Κυθήριοι που με ευλάβεια πάντοτε ανατρέφονταν, θαύματα πολλά έζησαν από την Κυρά των Κυθήρων και έτσι το ταπεινό εκκλησάκι έγινε μοναστήρι και πάνω από αυτό χτίσθηκε το νέο καθολικό του μοναστηριού.
Στο ταπεινό αυτό εκκλησάκι φυλάσσεται κατά τους χειμερινούς μήνες η θαυματουργός εικόνα ήτοι από την εορτή των Εισοδίων έως και την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Την Παναγία την »έντυσαν» με χρυσό πουκάμισο για να την περιλούσουν με την αγάπη και την τιμή που ήθελαν να της αποδώσουν ως βασίλισσα τους αλλά και συνάμα την αιώνια ευγνωμοσύνη τους προς την Βασίλισσα των ουρανών και την προστάτιδά τους.
Και πάνω σε αυτήν την χρυσή επένδυση στο κάτω μέρος της απεικονίζονται τρία γεγονότα, η εύρεση της εικόνας από τον βοσκό, η θεραπεία ενός παραλύτου και η θαυματουργική διάσωση από κεραυνούς του κάστρου των Κυθήρων όπου φυλασσόταν για μια περίοδο η εικόνα της Παναγιάς ώστε να μην πέσει σε χέρια πειρατών κατά τις λεηλασίες τους στα πελάγη της Μεσογείου.

Η μορφή της πάνω στο ξύλο στο διάβα του χρόνου χάθηκε μα όχι η χάρη Της ούτε η θαυματουργία Της..!!!
Το 1915 μεταφέρθηκε κατόπιν θερμής παρακλήσεως της βασιλικής οικογένειας στην Αθήνα, στο παλάτι του Βασιλιά όπου τελέσθηκαν παρακλήσεις και δεήσεις για την αποκατάσταση της υγείας του τότε βασιλέως Κωνσταντίνου.

Το στέμμα της Παναγίας είναι πρόσθετο και μεταγενέστερο του χρυσού καλύμματος της εικόνας και το παράδοξο είναι πως αποτελεί αφιέρωμα Τούρκου μουσουλμάνου ο οποίος κατοικούσε στην Τουρκοκρατούμενη Κρήτη και είχε βρεθεί ένα διάστημα στα Κύθηρα.
Εκεί μια μέρα είδε όχλο να μαζεύεται στον μητροπολιτικό ναό των Κυθήρων στην Χώρα, εκεί φυλασσόταν εκείνο το διάστημα η Εικόνα της Μυρτιδιώτισσας.

Ναός και αυλή γέμισαν ασφυκτικά, ήταν μια ηλιόλουστη μέρα όπου ο καταγάλανος ουρανός γινόταν ένα με τα πελάγη του Ιονίου και του Αιγαίου. Εκεί πλησίασε και ο Τούρκος και γεμάτος περιέργεια για το τι συνέβη και μαζεύτηκε τόσος κόσμος ρώτησε και του αποκρίθηκαν οι ντόπιοι πως για μήνες το νησί μαστίζεται από ανομβρία και αποφάσισαν με δεήσεις και παρακλήσεις να λειτανεύσουν την εικόνα της Παναγίας ώστε να βρέξει.
Το βλέμμα του Τούρκου στον ουρανό να παρατηρεί και πάλι πως ούτε ένα σύννεφο δεν υπήρχε και ήτο καταγάλανος. Θεώρησε παράλογο να του λένε με βεβαιότητα ότι η Παναγία θα κάνει το θαύμα της και σύντομα θα βρέξει.

Πάνω του κρατούσε ένα θαυμάσιο κόσμημα που είχε την μορφή της ημισελήνου πιθανότατα ένεκα του εθνικού του συμβόλου.
Ολόχρυσο με διαμάντια και κοιτώντας το έταξε πως αν την ημέρα εκείνη έβρεχε στην εικόνα θα το αφιέρωνε και πράγματι μόλις η λιτάνευση της ιεράς εικόνας τελείωσε και η εικόνα εισήλθε εντός του ναού στιγμιαία σύννεφα κατέκλυσαν τον ουρανό και μέσα σε ελάχιστα λεπτά ξεκίνησε να βρέχει και η ανομβρία λύθηκε.
Έπειτα από αυτό ο Τούρκος εισήλθε εντός του ναού και αφιέρωσε αυτό που έταξε. Η ολόχρυση αδαμάντινη ημισέληνος το 1837 προσαρμόστηκε από τεχνίτη και τοποθετήθηκε ως στέμμα στην Παναγία να θυμίζει μία ακόμη θαυμαστή επέμβασή Της.

Η μυρτιές μέσα στις οποίες βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας αποτελούν ίσως και θείο παραλληλισμό μιας και συμβολίζουν την αγάπη, την συμπόνια και την σταθερότητα κι αν αναλογιστεί κανείς αυτές τις τρείς ευλογίες μας χαρίζει και η Παναγία ως μάνα, μας αγαπά σε κάθε μας στιγμή ως μάνα, μας συμπονά ως μητέρα μας επίσης, ενώ μας δίνει την σταθερότητα μέσα μας όταν αφεθούμε την αγάπη της όπως κάνει και κάθε μάνα στο παιδί της…

Εύχεσθε να μας δίνει δύναμη, αγάπη, σταθερότητα να μας γεμίζει ευσπλαχνία και σύντομα στο περιβόλι Της να μας αγκαλιάσει ξανά… μα και στον Υιό της για μας τα μέγιστα να μεσιτεύει.Αμήν.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Λαοί νῦν κροτήσωμεν, δεῦτε τάς χεῖρας πιστῶς καί ἄσωμεν ἄσμασι τῇ Θεομήτορι ἐν πόθῳ κραυγάζοντες˙ Χαῖρε ἡ προστασία πάντων τῶν δεομένων Χαῖρε ἡ σωτηρία τῶν τιμώντων σε πόθῳ, Χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ τήν ἴασιν βραβεύσασα.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς κρήνη ἀκένωτος, τῶν παρὰ σοῖ ἀγαθῶν, Εἰκών σου ἡ πάνσεπτος, τοὶς Κυθηρίοις Ἁγνή, ἐδόθη κραυγάζουσι, χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων χαῖρε ἡ σωτηρία, τῶν τιμώντων σὲ πόθω, χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τὴν ἴασιν βραβεύουσα.

-Του Σπύρου Συμεών για την «Romfea.gr»