Λίγο ἀγουροξυπνημένος, λίγο ἀξύριστος, μά κατά τά ἄλλα ἴδιος.

Ἄλλο ἕνα πρωινό. Κι ὁ ἄλλος τοῦ καθρέφτη ὁλόιδιος μέ τόν χθεσινό. Εἶναι αὐτός πού δίνει χρήματα στούς φτωχούς. Εἶναι αὐτός πού νηστεύει κάθε Τετάρτη και Παρασκευή καί σέ ὅλες τίς μεγάλες και μικρές νηστεῖες τοῦ ἔτους. Προσεύχεται. Πηγαίνει ἀνελλιπῶς στήν Ἐκκλησία τίς Κυριακές καί τίς μεγάλες γιορτές. Ἐξομολογεῖται. Κοινωνᾶ.
Ἔχει μόνιμο πνευματικό καί τόν ἐπισκέπτεται τακτικά.Ἀραιά καί ποῦ πάει καί σέ κάτι ἀγρυπνίες.
Ἀγαπάει ὅσους τόν ἀγαποῦν καί γιά τούς ἄλλους κάνει ὅ,τι μπορεῖ. Εἶναι ἀνοιχτός στούς διπλανούς του, ἀκούει τόν πόνο τους ὅσο μπορεῖ. Εὐεργετεῖ ὅσους τόν εὐεργετοῦν. Ἀλλά καί τούς ἄλλους. Ὅσο μπορεῖ.
Κάνει προσκυνηματικά ταξίδια. Διαβάζει χριστιανικά βιβλία. Καί τή Βίβλο. Ἀνελλιπῶς. Δηλαδή, ὅσο μπορεῖ. Πασχίζει, προσεύχεται, ἀγωνιᾷ, μετανιώνει, συγχωρεῖ, παλεύει να συγχωρεθεί, ξαναπέφτει, ξανασηκώνεται, βασανίζεται, δέν γογγύζει… Καί κάθε πρωί, βλέπει στον καθρέφτη τό πρόσωπό του καί τοῦ θυμίζει Φαρισαῖο… ἔχει πρόσωπο Φαρισαίου – πῶς μοιάζουν οἱ Φαρισαῖοι;
Ἄλλο ἕνα πρωινό κι ὁ ἄλλος τοῦ καθρέφτη · Μᾶλλον σάν κι αὐτόν. Ἄλλο ἕνα πρωινό ἴδιος. Άλλη μιά μέρα πού πρέπει νά ξαναζητιανέψει ἀπ’ τόν Θεό τελωνική καρδιά…