Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) – Τό ὡραῖο κουτάκι

Πρός τό τέλος τοῦ τελευταίου του καλοκαιριοῦ, τοῦ συνέβη κάτι πολύ σημαντικό. Δέν το ξεκαθάριζε ἄν ἤτανε στόν ὕπνο του ἢ ἐν ἐγρηγόρσει.

Ἔλεγε ὅτι βρέθηκε στούς οὐρανούς, ἐνώπιον μεγαλοπρεποῦς ἄρχοντα, πού καθότανε σέ μεγαλοπρεπή φωτεινό θρόνο. Δίπλα του καί πιό χαμηλά καθότανε γραμματέας. Κρατοῦσε μεγάλο βιβλίο στα χέρια καί γύριζε ὅλες τίς σελίδες, ὅπου ἀναφερόταν κάποια καλή πράξη τοῦ ἱερομονάχου Ἰακώβου. Κάποτε ὁ γραμματέας εἶπε: «δέν ἔχει τίποτε ἄλλο ὁ πατήρ Ἰάκωβος». Τότε ὁ ἐπί θρόνου δόξης καθήμενος ἐπέμενε: «πῶς δέν ἔχει ἄλλο, ἔχει, γύρνα στη σελίδα 365». ῎Ανοιξε καί βρῆκε τό ὡραῖο κουτάκι.

Σκέφτηκε ὁ μακαριστός γέροντας καί θυμήθηκε. Οταν ἀκόμα ἤτανε στή Φαράκλα, τελειώνοντας ὁ πόλεμος, βρῆκε μικρό μεταλλικό κουτάκι, μᾶλλον θήκη φωτοβολίδων. Ητανε πολύ ὡραῖο, τόν ἐντυπωσίασε πολύ, μά χωρίς πολλά τό πῆγε στὴν Ἐκκλησία. Δέν εἴχανε κατάλληλο κουτί γιά λιβάνι καί τό πρόσφερε στον ἱερέα μέ ὅλη του τήν καρδιά.

Από το βιβλίο «Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης» του Στυλιανού Παπαδόπουλου