Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

…Μπροστά μου (το 1987), σὲ φιλικὸ πρόσωπο ποὺ περνοῦσε κατάθλιψη στὴ βαθιά της φάση (“μεῖζον καταθλιπτικὸ ἐπεισόδιο ἢ διαταραχὴ” ἐπιστημονικῶς) τῆς ἔπιασε τὸν καρπὸ σὰν ὅπως ὅταν μετρᾶμε τὸ σφυγμὸ κάποιου, καὶ γιὰ μισὸ λεπτὸ δὲ μίλησε. Ξαφνιάστηκα.Μετὰ τῆς εἶπε:
-Πώ, πώ, πόσο δυνατὸ νευρικὸ σύστημα ἔχεις! Μὲ καμιὰ φιλενάδα βγαίνετε γιὰ κουβεντούλα, γιὰ περίπατο, νὰ τὰ λέτε, νὰ γελᾶτε; Πίνετε καὶ κανένα καφεδάκι, κάνετε καὶ κανένα μπανάκι ποὺ εἶναι ὠφέλιμο τὸ ἰώδιο τῆς θάλασσας, νὰ δροσίζεστε, νὰ χαίρεστε!
(Κατὰ μαρτυρία τοῦ καθηγητοῦ μου κ. Ἀνέστη Κεσελόπουλου ὁ Ἅγιος συνιστοῦσε τὰ μπάνια στὴ θάλασσα, ὡς ἐξόχως θεραπευτικὰ καὶ ψυχαγωγικὰ γιὰ ὅλη τὴν οἰκογένεια).

Συνέχισε:
-Πάρε καὶ κεῖνα τὰ κουφετάκια ποὺ σοῦ δίνουν οἱ γιατροὶ γιὰ κάποιο χρόνο -ὕστερα δὲ θὰ τὰ χρειάζεσαι- καὶ ὅλα καλὰ θὰ πᾶνε, μὴ στενοχωρεῖσαι! Νὰ πᾶτε στὸ καλό!

ΥΓ. Σήμερα ἡ κυρία εἶναι ἔγγαμη, πολύτεκνη καὶ συνειδητὴ Χριστιανή, ἀποτέλεσμα -κ α ί- τῶν προσευχῶν τοῦ Ἁγίου. Δὲν σᾶς ἔκανε ἐντύπωση ὅτι σὲ κείνη τὴ φάση δὲν τῆς εἶπε τίποτε γιὰ ἐξομολόγηση, εὕρεση πνευματικοῦ, θεία Κοινωνία, ἐκκλησιασμό, πόλεμο τοῦ διαβόλου κλπ; Δὲν ἔπεσε δηλαδὴ στὴν παγίδα τοῦ κηρύγματος! Μά, ἔτσι κι ἀλλιῶς δὲν ὑπῆρχαν αὐτιὰ νὰ ἀκούσουν, καὶ ὁ διακριτικὸς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τὸ βλέπει αὐτό. Κάθε πρᾶγμα στὸν καιρό του, γιατὶ καὶ τὸ καλὸ δὲν εἶναι καλό, ἂν καλὰ δὲ γίνει, τότε ποὺ πρέπει καὶ ὅπως πρέπει. Αὐτὸ ποὺ εἶναι φάρμακο γιὰ κάποιον, μπορεῖ νὰ εἶναι θανατηφόρο δηλητήριο γιὰ κάποιον ἄλλο. Ἂς πρεσβεύει ὁ ἅγιος γιὰ ὅλους μας, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, μὴ χάσουμε τὸ μπούσουλα τῆς στοιχειώδους -ἔστω- διάκρισης…

Από “π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος”