
“Ἀφοῦ πράγματι ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἄρα εἶναι μεγάλο πράγμα νά εἶναι κανείς ἄνθρωπος.
Ἀφοῦ ὑπῆρξε ἔφηβος, ἔχει κατά συνέπεια σημασία καί ἀποτελεῖ ἀποστολή τό νά εἶναι κανείς ἔφηβος.
Ἀφοῦ ἐργάσθηκε, ἔχει νόημα αἰώνιο ἡ καθημερινή ἐργασία μας,
ἀφοῦ πέθανε καί συνέτριψε τό θάνατο, δέν εἶναι πλέον ὁ θάνατος πράγμα τρομερό.
Μποροῦμε συνεπῶς νά πιστεύουμε, μποροῦμε νά ἐλπίζουμε στη ζωή, γιατί ἡ ζωή, αὐτή ἡ πενιχρή, ἡ θλιμμένη ἀνθρώπινή μας ζωή μπορεῖ νά γίνει ἄν θέλουμε ζωή θεϊκή.”
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΕΛΛΑ