ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ ΤΗ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ»!

~Γράφει ο Δημήτριος Λυκούδης

Θα περίμενε κανείς να δει «ευσεβείς» πιστούς, ξέρετε, αυτούς που έχουμε συνηθίσει, ένα ντύσιμο, ένα βλέμμα, μια κρίση, έναν λόγο για όλους και όλα.
Και, όμως! Όχι! Χιλιάδες πέρασαν και θα περάσουν από τον μητροπολιτικό ναό των Αθηνών για να προσκυνήσουν τη Χάρη της Μεγαλόχαρης, αναμένοντας υπομονετικά ακόμη και τρεις και τέσσερις ώρες.
Και, ξέρετε, από το ντύσιμο, τους σιγοψιθύρους, τα στήσιμο στη σειρά αναμονής, όλα δείχνουν πως διαφέρουν πολλοί προσκυνητές, όχι τόσο συνηθισμένοι με όσα έως τώρα γνωρίζαμε.

Νέοι και νέες με σκισμένα ρούχα, γεμάτοι με «τατουάζ», σχεδόν πολύχρωμοι, δεν σπρώχνουν, δεν αντιδρούν, δεν αρέσκονται να φλυαρούν. Και, όταν τους ρωτάς, απαντούν με απλότητα, σχεδόν σε αφοπλίζουν: «Στη Μάνα μας. ήρθαμε στη Μάνα μας».
Φεύγω από το ναό σκεπτικός για την ποιότητα της σοβαροφάνειάς μου, της ομοίας «ευσέβειας» που αναδύεται από το «προσεγμένο» δήθεν, ντύσιμό μου.

Κυρία Θεοτόκε, πόσο ομιλείς, πόσο ανασταίνεις, πόσο μεταμορφώνεις ψυχούλες από το τίποτα…!
Είναι τέτοιες οι στιγμές που, μπροστά σε αυτούς τους νέους, χωρίς υπερβολή, ντρέπομαι που δηλώνω «θεολόγος», ντρέπομαι που δεν κατόρθωσα να πάρω ακόμη καί σήμερα, μαθήματα πνευματικότητας…από αυτά τα παιδιά!

[ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ «Δημήτριος Λυκούδης»]