Λοιπόν, τί ἀποδεικνύουν οι άγιοι; Ότι το ευαγγέλιο δέν εἶναι ουτοπία. Οὔτε μόνο γιά τόν καιρό ἐκεῖνο. Εἶναι ἐφαρμόσιμο, μέχρι τήν συντέλεια τοῦ αιώνος. Διότι Ιησούς Χριστός χθές καί σήμερα ὁ αυτός καί εἰς τούς αιώνας.

Τί εἶν᾿ ὁ ἅγιος; Ἕνας Χριστός κατά χάριν. Διασώζει, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Νεκτάριος μας, τούς χαρακτήρες τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος. Τήν ἀγάπη, την προότητα, στον σχετικό βαθμό, βέβαια. Ο Χριστός εἶν’ στόν ἀπόλυτο. Κι αὐτό εἶναι πάρα πολύ σπουδαίο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Καί γι’ αὐτό, ἀκριβῶς, μήν ἀφήνομε τούς ἁγίους μας. Την Παναγία μας. Την ἐκκλησία μας. Ας σκεπτόμεθα. Ἄς ἐπισκεπτόμεθα νοερά τόν Χριστό καί τήν Παναγιά καί τούς ἁγίους. Ας διαβάζουμε τα ἅγια βιβλία. Τούς Ύμνους τῆς ἐκκλησίας, πού ‘ναι ποιήματα. Πού ‘ναι έμμελής καί ἔντεχνη δογματική διδασκαλία.

Ἡ ἐκκλησία έχει σοφία καί ρεαλισμό. Πήρε τη μεγάλη τέχνη της ποιήσεως, τή μεγάλη τέχνη της μουσικῆς, καί τά ἐνέταξε στη Θεία Λατρεία. Καί ἔφτιαξε τά ἀθάνατα τραγούδια του Θεού. Τούς Ύμνους τῆς ἐκκλησίας, πού τούς ἀκούει κανείς καί μαλακώνει και περιχύνεται βάλσαμο στην καρδιά του. Το καλύτερο καί πραγματικό ναρκωτικό, ή καλύτερη ευλογία, ή με γαλύτερη ανακούφιση.

Ἄν μέ τό ναρκωτικό τή βρίσκει κανείς για λίγο καί καταστρέφεται, μέ τούς Ύμνους τῆς ἐκκλησίας καί τό ἀθάνατο νερό της άποκτά αἰώνια χαρά καί όντότητα. Αιώνια εὐφροσύνη καί ἀγαλλίαση. Καί χοροπηδά μ’ αυτή τή χάρη του Χριστοῦ. Καί ζεῖ μ’ αυτή τήν εύνοιά Του.

+Ἀρχιμ. π. Ἀνανίας Κουστένης