“Ἄνω σχῶμεν τας καρδίας”

“Ἄνω σχῶμεν τας καρδίας”, ἐκφωνεῖ ὁ ἱερέας. Καὶ ὁ λαὸς ἀπαντᾶ: “Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον”. Ἀπαντοῦμε μὲ εἰλικρίνεια ὅμως; Ὄχι! Η καρδιά μας είναι αλυσοδεμένη με τη γῆ και τὰ γήινα, ὁ νοῦς μας ἀπορροφημένος ἀπὸ τὸ κυνήγι του πλούτου καὶ τῆς ἡδονῆς καὶ σκοτισμένος ἀπὸ τὶς περιττὲς μέριμνες τοῦ βίου. Πῶς νὰ βρεθεῖ, ἔτσι, χῶρος μέσα μας γιὰ τὸν Κύριο; Πῶς νὰ ἀνυψωθοῦμε νοερὰ πρὸς τὸν Οὐρανό; Γιὰ νὰ ἀνεβεῖ ἡ καρδιά μας “ἄνω”, πρέπει νὰ ζοῦμε καθημερινὰ “σὺν τῷ Θεῷ καὶ ἐν τῷ Θεῷ”, σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές Του καὶ τὸ ἅγιο θέλημά Του»

Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, Ὁ οὐρανὸς στὴ γῆ, Ι.Μ. Παρακλήτου, 1997.