Αποχώρηση γεμάτη ελπίδες, γεμάτη προοπτικές…

Όντως, πρόκειται για αποχωρισμό. Για τους Μαθητές, δεν είναι η πρώτη φορά! Τον έχουν βιώσει κατ’ αρχήν, την ώρα της σύλληψης του Χριστού στο όρος των Ελαιών. Βίαιος αποχωρισμός, σκληρός, την ώρα που η κουστωδία, μετά το φίλημα του Ιούδα, τον σύρει δέσμιο για να δικαστεί. Την συνέχεια, ναι μεν την παρακολουθούν οι μαθητές από μακριά, δεν παύει όμως να διατηρούν μια επαφή μαζί Του, μέχρι τον δεύτερο, σκληρότερο αποχωρισμό, την ώρα του «τετέλεσται».

Εκεί, τα πράγματα είναι πιο επώδυνα. Ο χωρισμός μοιάζει οριστικός. Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Όχι μόνον γίνεται με έναν αποκρουστικό τρόπο, γεμάτο χλευασμό και αίμα, αλλά αποτελεί για κείνους μια απόλυτη διάψευση κάθε ελπίδας. Το βιώνουν ως ματαίωση, ως πλήρη απομυθοποίηση, ως την αποκάλυψη μιας μεγάλης ουτοπίας.

Ο σημερινός αποχωρισμός όμως έχει έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Πρόκειται για αποχώρηση θριαμβευτική, με αποδεδειγμένη την δύναμη του Κυρίου. Συγχρόνως είναι μια αποχώρηση γεμάτη ελπίδες, γεμάτη προοπτικές. Οι Μαθητές, ούτε φοβούνται πια, ούτε αμφιβάλλουν. Επί σαράντα ημέρες συναναστρέφονται τον αναστημένο διδάσκαλο. Τον είδαν να διέρχεται αλώβητος από τα στενά του θανάτου. Είδαν με τα μάτια τους
την επαλήθευση των υποσχέσεων Του. Δεν έχουν κανένα λόγο λοιπόν να αμφιβάλλουν, πως οι επαγγελίες τους θα επαληθευτούν κατά γράμμα.

Ηλίας Λιαμής