Ψαλ. 22,4
Ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ…»

Νεοελληνική απόδοση:

Ακριβώς, διότι συ, Κυριε, είσαι ο στοργικός προστάτης μου και ποιμήν, εάν βαδίσω και περάσω δια μέσου σκοτεινών και αποκρήμνων περιοχών και εάν αντικρύσω τον θάνατον, δεν θα φοβηθώ μήπως πάθω κάτι κακόν, διότι συ θα είσαι μαζί μου…» 

Από τη σελίδα: «agiazoni.gr»

«Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ· ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν.»

Νεοελληνική απόδοση:
«Κυριε ο κύριος όλων των ανθρώπων, ιδιαιτέρως δε ημών των πιστών, πόσον ξακουστόν και ολόλαμπρον προβάλλει το όνομά σου εις όλην την γην, εις όλα τα δημιουργήματά σου! Η μεγαλοπρέπειά σου ως δημιουργού είναι ασυγκρίτως λαμπροτέρα από την λαμπρότητα των ουρανίων κόσμων, τους οποίους συ εδημούργησες.»

Ψαλ. 8,2

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ (ΤΣΑΛΙΚΗΣ) ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

«Κύριος φωτισμός και σωτήρ μου…»

Ψαλμός του Δαυίδ 26,1

Ότι θέλω έτσι το ζητώ από Τον Αγίο Δαυιδ και μου το δίνει…

Μια φορά σαν μοναχός καθάριζα το Ιερό του Αγ Δαυίδ της Εύβοιας.
Μπαίνει ο Αγ Ιάκωβος Τσαλικης μέσα πάει μπροστά στην εικόνα του Αγίου Δαυίδ χωρίς να έχει αντιληφθεί ότι είμαι μέσα εγώ στο Ιερό και αρχίζει να μιλάει στον Αγίο , να του διαβάζει ένα γράμμα και να του λέει να κάνει κάποιο ασθενή καλά!
Τα έλεγε γεμάτος συγκινηση και θαυμασμό λες και ήταν ο Άγιος Δαυίδ δίπλα του παρών! (περισσότερα…)

Οι ψαλμοί του Δαυίδ για κάθε περίσταση στη ζωή μας

Ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος έλεγε για τους ψαλμούς : «Ευλογημένη ψυχή, τίποτε δεν είναι αδύνατο στο Θεό.

Ζήτα του με ευγένεια αυτό που θέλεις. Εάν δυσκολεύεσαι, διάβασε τους ψαλμούς του Δαυίδ. Θα δης εκείνος με τι τρόπο ζητούσε από το Θεό και ελάμβανε αυτό που ποθούσε.»

Όσοι απομακρύνονται από το Χριστό, στερούνται τον θείο φωτισμό, γιατί άφησαν το προσήλιο σαν τους ανοήτους και πηγαίνουν στο ανήλιο….
Η χρήση του Ψαλτηρίου σύμφωνα με τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, εξηγεί σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται ο κάθε ψαλμός.

ΨΑΛΜΟΙ

1. Όταν φυτεύουν δένδρα ή αμπέλι, για να καρποφορήσουν
2. Για να δώσει φώτιση ο Θεός σ’ αυτούς που πηγαίνουν σε συνέδρια. (περισσότερα…)