Μέχρι τα βαθιὰ γηρατειά

«Κύριέ μου, Θεέ της αγάπης και της στοργής, Εσύ που είσαι το διαρκές στήριγμά μου,Το λυκαυγές και το λυκόφως της ζωής μου, Άκουσε την προσευχή μου:

Χάρισέ μου γηρατειά «ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά», γαλήνια.

Οι ρυτίδες μου να φανερώνουν τη δική Σου καλοσύνη.

Η προσοχή και το ενδιαφέρον μου να είναι περισσότερο στραμμένα στην ευτυχία των άλλων. (περισσότερα…)

Η μαμά γέρασε…

Τι πράγμα είναι αυτές οι μαμάδες! Πάντα στήριγμα, πάντα εκεί. Λίγο εκνευριστικές, λίγο γκρινιάρες, λίγο δεν μας καταλαβαίνουν, λίγο θέλουν να μας διορθώνουν, αλλά σε κάθε δύσκολη στιγμή εκεί.
Κι όταν οι δύσκολες στιγμές έρθουν για εκείνες, η απόλυτη ανισορροπία. Η επιβεβλημένη αλλαγή ρόλων. Τότε η μαμά «γίνεται» το παιδί κι εσύ ο κηδεμόνας. Και τότε γίνεσαι εσύ λίγο εκνευριστική, λίγο γκρινιάρα, λίγο δεν την καταλαβαίνεις, λίγο θέλεις να τη διορθώσεις. (περισσότερα…)

Προσευχή ενός ηλικιωμένου

Του π. Ευσεβίου Βίττη

~ Κύριε, το ξέρεις πως μπήκα ήδη στα γηρατειά.

~ Βοήθησέ με να συνειδητοποιώ όλο και βαθύτερα αυτήν την πραγματικότητα, ώστε να μη γίνωμαι τυ­ραννικός ή βαρετός ή επαχθής ή ασυμπαθής και σιχα­μερός στους γύρω μου και ιδιαίτερα στους τυχόν συ­νεργάτες μου.

~ Απάλλαξέ με από το να επιμένω στις παλαιωμέ­νες ιδέες μου με πείσμα γεροντικό. Δεν σου ζητώ να βελτίωσης την κρίση ή τη μνήμη μου. Μου έδωσες τα ανεκτίμητα αυτά δώρα σ’ ένα βαθμό στη γόνιμη ηλι­κία μου. Σε ευχαριστώ για το πολύτιμο αυτό δώρο της αγαθωσύνης Σου. Τώρα πια καθώς υποβαθμίζεται η ό­λη μου βιολογική, ψυχολογική και πνευματική ύπαρ­ξη, συνακολουθεί νομοτελώς και της κρίσης και της μνήμης μου η υποβάθμιση. (περισσότερα…)

Δῶσε χαρά στά γηρατειά, στίς ρίζες τῆς ζωῆς σου!

Ἡ φράση: «Δῶσε χαρά στά γηρατειά, στίς ρίζες τῆς ζωῆς σου» εἶχε διατυπωθεῖ ὡς σύνθημα ἀπό τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία πρίν ἀπό κάμποσα χρόνια, ὅταν εἶχε ἀφιερωθεῖ μιά συγκεκριμένη χρονιά στούς ἀνθρώπους τῆς τρίτης ἡλικίας.

Ἐπειδή τό θέμα τῆς συμπεριφορᾶς μας πρός τούς ἡλικιωμένους χαρακτηρίζεται γιά τήν διαχρονική του ἐπικαιρότητα καί τόν διαρκή προβληματισμό πού προκαλεῖ καί ἀπασχολεῖ ὄχι μόνο κορυφαῖα πνευματικά ἀναστήματα, ἀλλά καί ὅλους μας, θά διατυπώσουμε ὁρισμένες σκέψεις γι’ αὐτό. (περισσότερα…)

«Δεν ξέρει πια ποιος είμαι, δεν με αναγνωρίζει εδώ και χρόνια«

Είναι 85 ετών και επιμένει να παίρνει τη γυναίκα του χέρι-χέρι όπου κι αν πάνε.
Όταν ρώτησα γιατί η γυναίκα σου είναι αφηρημένη, λες και δεν ακολουθούσε κανέναν; Εκείνος απάντησε: Έχει Αλτσχάιμερ..
Λοιπόν είπα, θα ανησυχήσει η γυναίκα σου αν την αφήσεις να φύγει; Μου απάντησε, » Δεν θυμάται… Δεν ξέρει πια ποιος είμαι, δεν με αναγνωρίζει εδώ και χρόνια «. (περισσότερα…)