Ι. Ν. «ΜΕΓΑΛΗΣ» ΠΑΝΑΓΙΑΣ – ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΗΒΩΝ

Η ταπείνωση του επισκόπου

Κάποτε ένα Επίσκοπος έπεσε σε μια μεγάλη αμαρτία.

Την άλλη μέρα ήταν γιορτή. Επρόκειτο να λειτουργήσει σε μια Εκκλησία που πανηγύριζε και θα συγκεντρωνόταν ολόκληρη η πόλη…

Μόλις μπήκε στην εκκλησία ο Επίσκοπος, ανέβηκε στον άμβωνα, φανέρωσε μπροστά στο πλήθος την αμαρτία του, έβγαλε το ωμόφορό του, το σύμβολο της αρχιεροσύνης, το έδωσε στον Διάκονό του, και είπε με πολλή συντριβή, δυνατά, για να ακουστεί απ’ όλους: (περισσότερα…)

Πως αρχίζει η Θ. Λειτουργία και γιατί;

Πώς αρχίζει η λειτουργία; «Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν».

Γιατί αρχίζει έτσι ο ιερεύς; Τι θέλει να πη; Μπροστά μας ανοίγει ο Χριστός ένα εξαίσιο θέαμα. Μπροστά μας παρουσιάζει μια ουράνια οπτασία. Μπροστά μας ο Χριστός ανοίγει την βασιλείαν του. Όπως πηγαίνεις σε ένα κατάστημα και σου ανοίγει ο έμπορος το τόπι του υφάσματος και το βλέπεις, το πιάνεις, δοκιμάζεις την αντοχή του, βλέπεις την ομορφιά του και λες αυτό θα αγοράσω, έτσι κάνει εκείνην την ώρα ο Χριστός.

(περισσότερα…)

Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου

Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής.

Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα. Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου. Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας. Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου. (περισσότερα…)

ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΣ ΨΥΧΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΤΑΠΕΙΝΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΚΕΛΑΚΙ

~ Πριν από πολλά χρόνια, βρέθηκα στο Άγιον Όρος παρακολουθώντας μια αξέχαστη Θεία Λειτουργία σε ένα ταπεινό κελλάκι, με λειτουργό, ευλαβή Ιερομόναχο, αγιασμένη ψυχή που πλέον αυλίζεται εις τόπους, ένθα των δικαίων τα πνεύματα αναπαύονται…

Νέος παπάς ο γράφων, άγευστος ακόμα της μεταμορφωτικής εμπειρίας του πολιού και σεβασμίου λειτουργού, που κρυμμένος σχεδόν μέσα στο μισοσκόταδο, στέκονταν ευθυτενής παρά το βάρος του χρόνου που αγόγγυστα στους ώμους του κουβαλούσε και τον έβλεπα να μνημονεύει ψυχές, με ένα χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη του που έτρεμαν προφέροντας σχεδόν μυστικά τα ονόματα των ανθρώπων… (περισσότερα…)

ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΧΕΡΙΑ!

Σε ένα κοσμικό σαλόνι, συγκεντρώθηκαν μερικές κυρίες, για να οργανώσουν καλλιστεία χεριών. Την κρίση για την νικήτρια, την ανέθεσαν σε έναν ηλικιωμένο κύριο, που διακρινόταν για την φρόνιμη και λογική του σκέψη.
Αυτός, μετά την επίδειξη, δεν βιάστηκε καθόλου για να αναγγείλει, ποιά ήρθε πρώτη και είπε: (περισσότερα…)

Δύο θαυμαστές εμφανίσεις των Αγίων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδάριου και Ορέστη (13 Δεκεμβρίου η μνήμη τους)

Α) Σε μετόχι της Νέας Μονής Χίου.
Ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει ότι δεν μπορεί να σιωπήσει για ένα χαριέστατο θαύμα, το οποίο ενήργησαν τούτοι οι Άγιοι πέντε Μάρτυρες σ’ ένα μετόχι της Νέας Μονής στην Χίο, τιμώμενο επ’ ονόματι των πέντε τούτων Αγίων Μαρτύρων, καθώς τούτο διηγείται ο ευλαβής εκείνος Νικόλαος ο Μαλαξός, ο πρωτοπαπάς Ναυπλίου.
Το μετόχι αυτό προμηθεύεται και κυβερνάται σε όλα τα χρειώδη, επομένως και αυτής της ετησίου μνήμης των Αγίων, από το Μοναστήρι της Αγίας Μονής. (περισσότερα…)

13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΛΟΥΚΙΑΣ, ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑΣ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΩΝ

Η Αγία Λουκία έζησε γύρω στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τις Συρακούσες της Σικελίας.
Μοναχοκόρη, είχε ορφανέψει μικρή από τον πατέρα της και έμεινε μόνη με τη μητέρα της, η οποία ήταν βαριά άρρωστη με μία ανίατη ασθένεια. Έχοντας απελπιστεί από την βοήθεια των γιατρών, ευελπιστούσαν μόνο στη Θεία Χάρη για την ίαση της ασθένειάς της. Γι’ αυτό μετέβηκαν στην Κατάνη, όπου βρίσκονταν το λείψανο της Αγίας Αγαθής (βλέπε 5 Φεβρουαρίου). (περισσότερα…)

Αναίρεση ψευδούς Προτεσταντικού χρονολογίου (Α΄Μέρος)

Τού Γεωργίου Τσιμπιρίδη

Ένα ψευδέστατο, και ανιστόρητο Προτεσταντικό χρονολόγιο, αστήρικτο χωρίς καμία αρχαία πηγή, κυκλοφορεί εδώ και χρόνια στο Διαδίκτυο. Και παρά το ότι έχει ήδη απαντηθεί ήδη από το 2014 με ντοκουμέντα, σε συζήτηση Ορθοδόξου και Προτεστάντη, εξακολουθεί να διαδίδεται από Προτεστάντες μέχρι σήμερα (τέλος 2018). Γι’ αυτό αναδημοσιεύουμε εδώ τα βασικά σημεία εκείνης τής συζήτησης με λίγες ακόμα προσθήκες, που εκθέτουν τον Προτεσταντικό δόλο, καθώς πλέον εν γνώσει τους, εξακολουθούν να συκοφαντούν την Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου με ιστορικά ψεύδη, αφού προ πολλού τους αποδείξαμε ότι είναι ανυπόστατα. (περισσότερα…)

Τρεις μέρες δεν άναψε το καντήλι μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και …

Στην ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα πάνω Κατουνάκια, με πολλή άσκηση αγωνίζονταν ο Γέροντας Ιγνάτιος που ήταν αόματος.

Ο Γέροντας αυτός είχε και δυο υποτακτικούς τον Νεόφυτο Μοναχό και τον νεώτερο Παπά Ιγνάτιο. Όλοι τους αγωνίζονταν με κάθε τρόπο, με παντός είδους στερήσεις, προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Κύριο. (περισσότερα…)