[+ΔΕΥΤΕΡΑ -Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ- 8/4/2024 ~ΩΡΑ 7.00 μ.μ. -ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΣΥΝΑΞΗ «ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΛΕΤΗΣ» ΑΝΔΡΩΝ ΣΤΗΝ «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ» ΜΕ ΤΟΝ π. ΓΕΩΡΓΙΟ.]

Ομιλία με θέμα: «Ο ψαλμός της μετανοίας», πραγματοποίησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Βασιλάκος, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Το ψαλτήρι είναι κάτι ζωντανό, ένα σώμα ζωντανό, σημείωσε ο π. Σπυρίδων. Και ο πεντηκοστός (Ν’) ψαλμός είναι η καρδιά αυτού του σώματος, η καρδιά του ψαλτηρίου. Όπως και η μετάνοια είναι η πνευματική καρδιά του ανθρώπου. Χωρίς μετάνοια δεν μπορεί να ζήσει η ψυχή του ανθρώπου.

Ο Δαυίδ μέσα στην μετάνοια του, την ταπείνωση του και την λατρεία του, συναντά τον Θεό, ο Θεός τον πληροφορεί και μέσα από αυτήν την συνάντηση, γεννιέται το ψαλτήρι.
«Το ψαλτήρι είναι ένα δυνατό όπλο, γιατί μέσα σε αυτό μπορεί ο άνθρωπος να δει τη δική του αμαρτία, την αποστασία του, την κατάσταση της διανοίας και του μυαλού του, την απομάκρυνση του από τον Θεό, την αρετή του, αλλά μπορεί να δει και την αγάπη και το έλεος του Θεού.
Κι όταν ο άνθρωπος μπορεί να δει τον εαυτό του και μπορεί να δει και τον Θεό του, τότε έχει δει τα πάντα.»

Ο 21ΟΣ ΨΑΛΜΟΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΡΣΕΝΙΟ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ.

ΨΑΛΜΟΣ 21ος
«2 Ο ΘΕΟΣ, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου.
3 ὁ Θεός μου, κεκράξομαι ἡμέρας, καὶ οὐκ εἰσακούσῃ, καὶ νυκτός, καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί.
4 σὺ δὲ ἐν ἁγίῳ κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος τοῦ ᾿Ισραήλ.
5 ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν, ἤλπισαν, καὶ ἐῤῥύσω αὐτούς·
6 πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν, ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν.

«Διάβαζε το ψαλτήρι. Κάθε ημέρα. Έστω και από λίγο. Και ο Κύριος δεν θα σε αφήσει. Θα έλθει με το έλεος του. Και θα σε βοηθεί. Και θα σε παρηγορεί. Για πάντα».

Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα

Ἂν θὰ μὲ ρωτούσατε νὰ σᾶς πῶ, τὶ κατάλαβα τόσα χρόνια στὴν ἔρημο θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα μὲ μιὰ λέξη: τὴν δύναμη τοῦ ψαλτηρίου. Ἂν ξεκινοῦσα τὴν ζωὴ μου τώρα, ἕνα θὰ πάσχιζα νὰ κάνω, νὰ ἀποστηθίσω τὸ ψαλτήρι. Αὐτὸ εἶναι ἡ γονικὴ μήτρα τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ εὔφορο χῶμα, ὅπου εὐδοκιμεῖ ὁ σπόρος τῆς εὐχῆς. Αὐτὸ μαστίζει τοὺς δαίμονες.

Ὅταν διάβαζα, στὶς ἀγρυπνίες μου, τὸ ψαλτήρι, ἐρχόνταν ὁ δαίμονας, ποὺ μούγκριζε σὰν ἀγριόχοιρος στὸ αὐτὶ μου. Εἰδικὰ, ὅταν ἔλεγα τὸν στίχο, «Ἀναστήτω ὁ Θεός…» καί τὸν στίχο ποὺ λέει, «Ἐσὺ εἶσαι Κύριος καὶ Θεὸς μου». Λυσσοῦσε, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὸν λαιμό, μὲ ἔπνιγε. Μπέρδευε τὰ λόγια μου, γιὰ νὰ μὴν τὸ πῶ. Τόσο πολὺ καιγόταν…».

Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης, «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»

Από τη σελίδα: «Αγιος Γαβριηλ Ο Δια Χριστον Σαλος Και Ομολογητης»

«Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς συγχωρέθηκαν οἱ ἀνομίες καί ἐκεῖνοι πού τούς καλύφτηκαν μέ τή μετάνοια οἱ ἁμαρτίες.»

Ψαλμός 31, 1

Ψαλ. 22,4
Ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ…»

Νεοελληνική απόδοση:

Ακριβώς, διότι συ, Κυριε, είσαι ο στοργικός προστάτης μου και ποιμήν, εάν βαδίσω και περάσω δια μέσου σκοτεινών και αποκρήμνων περιοχών και εάν αντικρύσω τον θάνατον, δεν θα φοβηθώ μήπως πάθω κάτι κακόν, διότι συ θα είσαι μαζί μου…» 

Από τη σελίδα: «agiazoni.gr»