Πηγαίνουμε στη Λειτουργία με πόθο;

«Η Θεία Λειτουργία είναι ένας αρραβώνας με το Χριστό, ένας γάμος. Μας βάζει στη Βασιλεία Του. Ύστερα θα βγούμε πάλι, θα πάμε στο σπίτι μας, με τα πάθη μας, με τις αμαρτίες μας, με τις μιζέριες μας.

Δεν έχει σημασία. Θα πάμε πάλι στη Λειτουργία, θα αρπάξουμε πάλι το Χριστό, θα μας θεώσει ξανά. Κι έτσι, με συνεχή αγώνα με συνεχή πορεία, μπροστά ο Ιερέας, πίσω εμείς, θα φθάσουμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Πηγαίνουμε στη Λειτουργία με αυτό τον πόθο; Τότε εξασφαλίσαμε τη Βασιλεία των Ουρανών».

+Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

«Ο άγιος…»

«Ο άγιος από την μια έχει ενώπιον του την βεβαιότητα του Θεού, την αγάπη του Θεού, όλη· την θεία οικονομία, και μπορεί να την πιάση και να μας την δώση, και από την άλλη έχει εμάς τους ανίδεους και χονδρούς ανθρώπους και δεν ξέρει τι να κάνη μαζί μας. Δεν είναι βέβαιος, αν μετά από μισή ώρα θα μείνωμε πιστοί στην υπόσχεσι που του δίνομε τώρα, αν αύριο θα τον ξανακαλέσωμε για να συν-γονατίση μαζί μας. Εχομε την βούλησί μας και αύριο μπορεί να τον ξεγελάσωμε, και τότε θα αναγκασθή να παραστή κενός ενώπιον του Θεού… (περισσότερα…)

«Η μετάνοια δεν πάει ποτέ χαμένη…»

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ (+9/5/2019)

Όταν ένα παιδί αμαρτάνει… (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

-ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ»:
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:
-ΩΡΑ 4.00 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 3η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΩΣ 1η ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
-ΩΡΑ 5.30 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ-ΠΡΩΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:
-ΩΡΑ 11.00 π.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ.
(ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ)

Το σκοτάδι, ως συνέπεια τής πτώσεως τού ανθρώπου, δέν βγάζει ποτέ στό φώς. Τό φώς διαλύει τό σκοτάδι, διότι τό σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δέν έχει ουσία.
Υπάρχει όμως μία περίπτωσις τήν οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός γιά τό καλό μας, βγάζοντας καί από τό κακό καλό, από τό σκοτάδι φώς. Πώς; Διά τής μετανοίας.
Βλέπω τήν κακία μου, τήν αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στόν Θεόν, αναλαμβάνω τίς ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, καί μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος πού βγαίνει από τήν μετάνοια. (περισσότερα…)

Τα απρόοπτα στη ζωή μας (Γέροντας Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης)

Διαρκῶς συμβαίνουν στὴν ζωὴ μας ἀπρόοπτα.
Ἔρχεσαι στὸ μοναστήρι γιὰ νὰ βρὴς πνευματικὴ ζωή, καὶ συναντᾶς κακούς. Εἶναι ἀπρόοπτο…

Ζητὰς κελλὶ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ μοναστηριοῦ ποὺ δὲν ἔχει ὑγρασία, τὸ ἀποκτᾶς, διαπιστώνεις ὅμως ὅτι ἡ θάλασσα σοῦ προκαλεῖ ἀλλεργία, ὁπότε δὲν μπορεῖς νὰ χαρῆς οὔτε τὴν ἡμέρα οὔτε τὴν νύχτα. Ἀμέσως θὰ σοῦ πῆ ὁ λογισμός, σήκω νὰ φύγης. Εἶναι ἀπρόοπτο…. (περισσότερα…)

«Οι καρδιές μας έγιναν ένα και συναντιόμαστε σαν δύο φλόγες που ανεβαίνουν στον ουρανό!»

Ο Γέρων Αιμιλιανός ήταν είκοσι δύο χρόνια μικρότερος από τον παπά Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, κι όμως η Υπεραγία Θεοτόκος είχε κρίνει ότι εκείνος ο ιερομόναχος ήταν σε θέση να αντιληφθεί τα βιώματα του σπουδαίου αγιορείτη, κι όπως αργότερα εξομολογούνταν ο παπά Εφραίμ:
«Οι καρδιές μας έγιναν ένα και συναντιόμαστε σαν δύο φλόγες που ανεβαίνουν στον ουρανό!»

Από τη σελίδα «Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης» (ΗΛΙΑΣ ΔΑΣΛΗΣ)

Άς παρακαλέσουμε τον Θεό να μας πάρει το σκοτάδι της καρδιάς μας τώρα που μεγαλώνει η ημέρα και γίνεται ολοφώτεινη, τώρα που αλλάζει η φορά του χρόνου (Γέροντας Αιμιλιανός)

Έρχονται Χριστούγεννα. Το ξέρετε ότι τα προεόρτια τροπάρια αρχίζουν από τις είκοσι Δεκεμβρίου.

Η Εκκλησία έχει ρυθμίσει σοφά και την τελευταία ημέρα κατά την οποία μεγαλώνει η νύχτα. Από τις είκοσι μία του μηνός η ημέρα αρχίζει πια να μεγαλώνει. Οι νύχτες και τα νοητά σκοτάδια φεύγουν και αυξάνει το φως και οι ημέρες. (περισσότερα…)

Mας πνίγει η προδοσία της βουλήσεώς μας…

Εντάξει,… έχεις πάθη, έχεις όμως και αρετές. Έχεις απιστία, έχεις και πίστη. Έχεις ανηθικότητα, έχεις και ηθικά στοιχεία. Γιατί αυτά δεν τα λαμβάνεις υπόψιν σου; Ένα μόνο να προσέχεις, να μην είσαι τεμπέλης, να μη φοβάσαι να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Μη κάθεσαι και λες, έχω αυτό το πάθος, έχω εκείνο, χριστιανός είμαι εγώ; Tίποτε δεν κάνω στην ζωή μου. (περισσότερα…)

Νέφος αγίων είναι μαζί μας!

Τους αγίους μας τους έχομε και στην λατρεία και στο κελλί μας, παντού. Πώς τα έχει κάνει ο Θεός, ώστε να είμαστε ενωμένοι μαζί τους, αχώριστοι. Αιωνίως μας έχει συνδέσει σε ένα σώμα. Κάτι που δεν μπορούσε να φανταστεί η ανθρώπινη διάνοια, ο Θεός το έκανε πραγματικότητα. Γι’ αυτό και δεν ήθελε να έχομε καμιά δικαιολογία, εάν υστερήσουμε. Εμείς βλέπομε τον πλαϊνό μας και δεν βλέπομε το νέφος των αγίων, που είναι μαζί μας. Πάσχουν τα μάτια μας, δεν βλέπουν. (περισσότερα…)

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ…

-Του αειμνήστου Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου:

…Δεν θέλει ο Θεός να είναι σκληρή η ζωή του πιστού αλλά, αντιθέτως, να διάγει αυτός την ζωή του μέσα σε πληρότητα χαράς.
Είναι σκληρές όμως οι καρδιές μας από την αμαρτία, την οποία εμείς ανακαλύψαμε με την υποβολή του δαίμονος. (περισσότερα…)

Οι άγιοι είναι «η νίκη η νικήσασα τον κόσμον»

Ποιός είναι ο κόσμος; Ο κόσμος είναι η αμαρτία, ο σατανάς, είναι όμως και η Εκκλησία, η ίδια η παρουσία του Χριστού. Ο κόσμος είναι αυτοί οι δύο οι κόσμοι, ο Χριστός και η αμαρτία, δηλαδή ο σατανάς, ο οποίος οργιάζει και κυβερνάει τα πάντα -ακόμη και μένα- και τα ρίχνει στην φθορά. Οι άγιοι είναι η νίκη και των δύο αυτών κόσμων. Συγκαλώντας εγώ τους αγίους μου, συμμετέχω στην νίκη του αγίου και επιβάλλω την νίκη αυτή και στον κόσμο».
+Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

«Ακόμα και οι χριστιανοί συχνά φτιάχνουν έναν χριστιανισμό στα μέτρα τους»

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

“Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τῆς βρεφικῆς ἡλικίας σιγά σιγά παύει νά μεγαλώνει μέ τόν Θεό. Ἀλλιῶς διαπαιδαγωγοῦνται τά παιδιά σήμερα.

Δέν παιδαγωγοῦνται ἐν Θεῶ. Δέν ὡριμάζει ὁ ἄνθρωπος ὡς θεανθρώπινη προσωπικότητα. Ἀκόμα καί αὐτοί οἱ χριστιανοί συχνά φτιάχνουν ἕναν χριστιανισμό στά μέτρα τους. Ζεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν κόσμο καί παραδέχεται τήν Ἐκκλησία. Παραδέχεται τήν Ἐκκλησία καί ζεῖ τόν κόσμο. Ἔχει κοινή ζωή καί ἐκτιμᾶ τήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ἐκτιμᾶ τήν ἐκκλησιαστική ζωή καί ζεῖ κοινή ζωή. Αὐτός εἶναι ὁ πεπτωκός ἄνθρωπος! (περισσότερα…)

Η Θεία Λειτουργία είναι ένας αρραβώνας με τον Χριστόν, ένας γάμος

Η Θεία Λειτουργία είναι ένας αρραβώνας με τον Χριστόν, ένας γάμος. Μας βάζει εις την Βασιλείαν Του. Ύστερα θα βγούμε πάλι, θα πάμε στο σπίτι μας με τα πάθη μας, με τις αμαρτίες μας, με τις μιζέριες μας. Δεν έχει σημασίαν! Θα πάμε πάλι στην Λειτουργία, θα αρπάξωμε πάλι τον Χριστόν, θα μας θεώση ξανά. Και έτσι με συνεχή αγώνα, με συνεχή πορεία, μπροστά ο Ιερεύς, πίσω εμείς, θα φθάσωμε εις την Βασιλείαν των Ουρανών. Πηγαίνομε εις την Λειτουργίαν με τον πόθο αυτόν; Εξασφαλίσαμε την Βασιλείαν των Ουρανών.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης († 9 Μαΐου 2019)