Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

~Του μακαρ. Γέροντα π. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου.

Η προσμονή του Θεού εκφράζεται με την νηστεία, με την κενή γαστέρα, με κάθε ασκητική πράξη. Αυτά καθ’ εαυτά δεν έχουν καμία αξία.
Ποία σημασία έχει αν νηστεύω χωρίς σκοπό;
Θα γινόμουν ένας δυαλιστής και θα χώριζα το πνεύμα από την σάρκα και θα ήθελα να δαμάσω την σάρκα, αν για μένα αυτή καθ’ εαυτή η νηστεία είχε την σημασία της. Η νηστεία έχει μία και μοναδική σημασία, την έκφραση της προσμονής του Θεού.

Το ίδιο ισχύει και για την προσευχή. Αν αυτή καθ’ εαυτή η προσευχή είχε σημασία, η ζωή μου θα ήταν η προσευχή, θα ήταν μία ανθρώπινη ενέργεια, μία τάσις και ανάβασις, δεν θα ήταν ο Θεός. Η προσευχή μου έχει σημασία, γιατί ακριβώς εκφράζει αυτή την προσμονή μου, το «ἐλθέ καί σκήνωσον», το που είσαι, Θεέ μου.
Εν κατακλείδι, ο θάνατος γίνεται σιωπή, η σιωπή γίνεται αγω­νία της παρουσίας του Θεού, και αυτή δίνει την θέση της στην προσ­μονή, η οποία είναι τόσο ισχυρό βίωμα, ώστε για μένα είναι παρου­σία της αληθινής ζωής.

Να Τον παρακαλέσεις να μπει στην καρδιά σου…!
Ο Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντα που θα του δώσεις.
Αν δεν μπορείς να τον θυμηθείς χίλιες φορές, εκατό φορές, πενήντα φορές την ημέρα, θυμήσου τον δέκα φορές και πες του με αγάπη: «Χριστέ μου!»
Όχι να τον παρακαλέσεις για την φτώχεια σου, για τη μάννα σου, για την αρρώστια σου, για την επιτυχία σου.
Όχι. Να τον παρακαλέσεις να μπεί στην καρδιά σου.
Δέν μπορείς δέκα φορές την ημέρα; Πέντε φορές δεν μπορείς:
Άν το νοιώσεις και τον καλείς έστω δυο φορές την ημέρα, ύστερα από έναν μήνα θα γλυκαθείς και θα τον ζητάς δέκα φορές, ύστερα είκοσι φορές, ύστερα θα αρχίσεις να τον νοιώθεις μέσα στην καρδιά σου.
Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Πηγαίνουμε στη Λειτουργία με πόθο;

«Η Θεία Λειτουργία είναι ένας αρραβώνας με το Χριστό, ένας γάμος. Μας βάζει στη Βασιλεία Του. Ύστερα θα βγούμε πάλι, θα πάμε στο σπίτι μας, με τα πάθη μας, με τις αμαρτίες μας, με τις μιζέριες μας.

Δεν έχει σημασία. Θα πάμε πάλι στη Λειτουργία, θα αρπάξουμε πάλι το Χριστό, θα μας θεώσει ξανά. Κι έτσι, με συνεχή αγώνα με συνεχή πορεία, μπροστά ο Ιερέας, πίσω εμείς, θα φθάσουμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Πηγαίνουμε στη Λειτουργία με αυτό τον πόθο; Τότε εξασφαλίσαμε τη Βασιλεία των Ουρανών».

+Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

“Ο άγιος…”

«Ο άγιος από την μια έχει ενώπιον του την βεβαιότητα του Θεού, την αγάπη του Θεού, όλη· την θεία οικονομία, και μπορεί να την πιάση και να μας την δώση, και από την άλλη έχει εμάς τους ανίδεους και χονδρούς ανθρώπους και δεν ξέρει τι να κάνη μαζί μας. Δεν είναι βέβαιος, αν μετά από μισή ώρα θα μείνωμε πιστοί στην υπόσχεσι που του δίνομε τώρα, αν αύριο θα τον ξανακαλέσωμε για να συν-γονατίση μαζί μας. Εχομε την βούλησί μας και αύριο μπορεί να τον ξεγελάσωμε, και τότε θα αναγκασθή να παραστή κενός ενώπιον του Θεού… (more…)

“Η μετάνοια δεν πάει ποτέ χαμένη…”

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ (+9/5/2019)

Όταν ένα παιδί αμαρτάνει… (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

-ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ»:
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:
-ΩΡΑ 4.00 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 3η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΩΣ 1η ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
-ΩΡΑ 5.30 μ.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ-ΠΡΩΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:
-ΩΡΑ 11.00 π.μ. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ.
(ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ)

Το σκοτάδι, ως συνέπεια τής πτώσεως τού ανθρώπου, δέν βγάζει ποτέ στό φώς. Τό φώς διαλύει τό σκοτάδι, διότι τό σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δέν έχει ουσία.
Υπάρχει όμως μία περίπτωσις τήν οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός γιά τό καλό μας, βγάζοντας καί από τό κακό καλό, από τό σκοτάδι φώς. Πώς; Διά τής μετανοίας.
Βλέπω τήν κακία μου, τήν αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στόν Θεόν, αναλαμβάνω τίς ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, καί μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος πού βγαίνει από τήν μετάνοια. (more…)

Τα απρόοπτα στη ζωή μας (Γέροντας Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης)

Διαρκῶς συμβαίνουν στὴν ζωὴ μας ἀπρόοπτα.
Ἔρχεσαι στὸ μοναστήρι γιὰ νὰ βρὴς πνευματικὴ ζωή, καὶ συναντᾶς κακούς. Εἶναι ἀπρόοπτο…

Ζητὰς κελλὶ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ μοναστηριοῦ ποὺ δὲν ἔχει ὑγρασία, τὸ ἀποκτᾶς, διαπιστώνεις ὅμως ὅτι ἡ θάλασσα σοῦ προκαλεῖ ἀλλεργία, ὁπότε δὲν μπορεῖς νὰ χαρῆς οὔτε τὴν ἡμέρα οὔτε τὴν νύχτα. Ἀμέσως θὰ σοῦ πῆ ὁ λογισμός, σήκω νὰ φύγης. Εἶναι ἀπρόοπτο…. (more…)

«Οι καρδιές μας έγιναν ένα και συναντιόμαστε σαν δύο φλόγες που ανεβαίνουν στον ουρανό!»

Ο Γέρων Αιμιλιανός ήταν είκοσι δύο χρόνια μικρότερος από τον παπά Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, κι όμως η Υπεραγία Θεοτόκος είχε κρίνει ότι εκείνος ο ιερομόναχος ήταν σε θέση να αντιληφθεί τα βιώματα του σπουδαίου αγιορείτη, κι όπως αργότερα εξομολογούνταν ο παπά Εφραίμ:
«Οι καρδιές μας έγιναν ένα και συναντιόμαστε σαν δύο φλόγες που ανεβαίνουν στον ουρανό!»

Από τη σελίδα “Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης” (ΗΛΙΑΣ ΔΑΣΛΗΣ)

Άς παρακαλέσουμε τον Θεό να μας πάρει το σκοτάδι της καρδιάς μας τώρα που μεγαλώνει η ημέρα και γίνεται ολοφώτεινη, τώρα που αλλάζει η φορά του χρόνου (Γέροντας Αιμιλιανός)

Έρχονται Χριστούγεννα. Το ξέρετε ότι τα προεόρτια τροπάρια αρχίζουν από τις είκοσι Δεκεμβρίου.

Η Εκκλησία έχει ρυθμίσει σοφά και την τελευταία ημέρα κατά την οποία μεγαλώνει η νύχτα. Από τις είκοσι μία του μηνός η ημέρα αρχίζει πια να μεγαλώνει. Οι νύχτες και τα νοητά σκοτάδια φεύγουν και αυξάνει το φως και οι ημέρες. (more…)

Mας πνίγει η προδοσία της βουλήσεώς μας…

Εντάξει,… έχεις πάθη, έχεις όμως και αρετές. Έχεις απιστία, έχεις και πίστη. Έχεις ανηθικότητα, έχεις και ηθικά στοιχεία. Γιατί αυτά δεν τα λαμβάνεις υπόψιν σου; Ένα μόνο να προσέχεις, να μην είσαι τεμπέλης, να μη φοβάσαι να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Μη κάθεσαι και λες, έχω αυτό το πάθος, έχω εκείνο, χριστιανός είμαι εγώ; Tίποτε δεν κάνω στην ζωή μου. (more…)

Νέφος αγίων είναι μαζί μας!

Τους αγίους μας τους έχομε και στην λατρεία και στο κελλί μας, παντού. Πώς τα έχει κάνει ο Θεός, ώστε να είμαστε ενωμένοι μαζί τους, αχώριστοι. Αιωνίως μας έχει συνδέσει σε ένα σώμα. Κάτι που δεν μπορούσε να φανταστεί η ανθρώπινη διάνοια, ο Θεός το έκανε πραγματικότητα. Γι’ αυτό και δεν ήθελε να έχομε καμιά δικαιολογία, εάν υστερήσουμε. Εμείς βλέπομε τον πλαϊνό μας και δεν βλέπομε το νέφος των αγίων, που είναι μαζί μας. Πάσχουν τα μάτια μας, δεν βλέπουν. (more…)

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ…

-Του αειμνήστου Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου:

…Δεν θέλει ο Θεός να είναι σκληρή η ζωή του πιστού αλλά, αντιθέτως, να διάγει αυτός την ζωή του μέσα σε πληρότητα χαράς.
Είναι σκληρές όμως οι καρδιές μας από την αμαρτία, την οποία εμείς ανακαλύψαμε με την υποβολή του δαίμονος. (more…)

Οι άγιοι είναι «η νίκη η νικήσασα τον κόσμον»

Ποιός είναι ο κόσμος; Ο κόσμος είναι η αμαρτία, ο σατανάς, είναι όμως και η Εκκλησία, η ίδια η παρουσία του Χριστού. Ο κόσμος είναι αυτοί οι δύο οι κόσμοι, ο Χριστός και η αμαρτία, δηλαδή ο σατανάς, ο οποίος οργιάζει και κυβερνάει τα πάντα -ακόμη και μένα- και τα ρίχνει στην φθορά. Οι άγιοι είναι η νίκη και των δύο αυτών κόσμων. Συγκαλώντας εγώ τους αγίους μου, συμμετέχω στην νίκη του αγίου και επιβάλλω την νίκη αυτή και στον κόσμο».
+Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης