Μόνο ἕνα νὰ προσέξεις, μὲ συμβούλεψε ὁ Ὅσιος Πορφύριος. Νὰ ξεκαθαρίζεις τὶς σκέψεις σου, ποὺ ἀπὸ τὴν πολλή σου εὐαισθησία πιέζεσαι καὶ θλίβεσαι. Νὰ τὶς διώχνεις, νὰ μὴν παραμένουν. Νὰ ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἔρχονται καὶ δὲν θὰ ταράζεσαι, οὔτε θὰ θλίβεσαι. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς τὸ ἴδιο. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ τὸν Γέροντα.Ἕνας Γέροντας, ἕνας Χριστός.

-Πῶς θὰ ἀγαπήσω τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς δυσκολίες;

~Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
«Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα)

Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο!

Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.

Αν έχεις φαγητό, αν φοράς ρούχα, αν είσαι κάτω από μια στέγη κι έχεις ένα κρεβάτι για να κοιμηθείς, είσαι πιο πλούσιος από το 75% των κατοίκων της γης. 
Γι’ αυτό πες «Δόξα σοι ο Θεός…».

~ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ!…
Εκοιμήθη χθες, Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022 το πρωί, ο Γέροντας Ισίδωρος ο Φιλοθεΐτης ο τυφλός σε ηλικία 87 ετών.
Λαμπρό φως στο Άγιο Όρος ο γέροντας εμψύχωνε όλους τους πιστούς και έβλεπε με τα μάτια της ψυχής του χαρά σε καθετί.
Την ευχή του να έχουμε!

[Από τη Σελίδα «Αγιος Γαβριηλ Ο Δια Χριστον Σαλος Και Ομολογητης»]

«Η ΕΛΠΙΣ ΜΟΥ Ο ΠΑΤΗΡ, ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ Ο ΥΙΟΣ, ΣΚΕΠΗ ΜΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, ΤΡΙΑΣ ΑΓΙΑ ΔΟΞΑ ΣΟΙ»

«Σήμερα έαρ μυρίζει» – Ο επικήδειος μιας ψυχής και η ομολογία της στα 30 χρόνια αρρώστειας.

~π. Στεφάνος Αναγνωστόπούλος

Μια κοπέλα αδελφοί μου, που την έλεγαν Δήμητρα, ήταν για 35 ολόκληρα χρόνια στο κρεβάτι του πόνου, από βαριά μυασθένεια και μορφές καρκίνου, από τα 12 της χρόνια μέχρι και τα 47 που εκοιμήθη, στο άσυλο ανιάτων. Πότε στο κρεβάτι ανάσκελα οριζοντιωμένη και ακίνητη και πότε στο αναπηρικό καροτσάκι, γεμάτη από σίδερα. Οι πόνοι φρικτοί σε όλο το σώμα που εξελίσσοντο σχεδόν κάθε μέρα σε ένα ατέλειωτο μαρτύριο.

Κάπου βρέθηκαν κάποιες σημειώσεις της, στη συμπλήρωση των 30 χρόνων, από την βαριά της αρρώστια, από το 1965 μέχρι το 1995. Εκοιμήθη 4 χρόνια αργότερα, το ’99. Θα αρχίσω όμως από ‘κείνο που άφησε ως παρακαταθήκη, για να διαβαστεί την ημέρα της κηδείας της. Και ύστερα θα δούμε τις προσωπικές της σημειώσεις, επί τη συμπληρώσει των 30 ετών της ασθενείας της. Γράφει λοιπόν στον επικήδειο:

(περισσότερα…)

«Δόξα σοι ο Θεός…»

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

“ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ ΠΑΧΝΑΙ ΚΑΙ ΧΙΟΝΕΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ…ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΥΜΝΕΙΤΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡΥΨΟΥΤΕ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ…” (ΔΑΝΙΗΛ Γ΄,49) (ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΑΙΔΩΝ)

-«Ευλογείτε, πάχναι και χιόνες, αστραπαί και νεφέλαι τον Κύριον. Τον Κύριον υμνείτε, και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας. «
(Δοξολογείτε οι δροσιές και οι χιονονιφάδες, οι πάγοι και το ψύχος τον Τριαδικό Θεό· υμνείτε και πανυπερμεγαλύνετε Αυτόν από τώρα και στους αιώνες των αιώνων.)

Γιατί λες: «Δόξα τω Θεώ»;

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Έξω βροχή, πλημμύρα. Άνθρωποι λίγοι αλλά βιαστικοί προσπαθούν να αποφύγουν τις ουράνιες στάλες νερού. Ο ήλιος έχει μέρες να φανεί. Τα φώτα του δρόμου δεν καίνε πια, σημείο ότι είναι ημέρα…μα είναι σαν να μην ξημέρωσε ποτέ.

Το δωμάτιο σκοτεινό με ανταύγειες χρωμάτων από το φως του καντηλιού. Και εγώ ομιλώ με μια γλυκιά μελαγχολία, με την θυγατέρα του φθινοπώρου και της σιωπής.

Ρουφώ τον χρόνο παρατηρώντας το τρέμουλο της φλόγας του καντηλιού, το οποίο καθώς χορεύει λες και παρασύρει μαζί του και τα πρόσωπα τα άγια, τα σώματα εκείνων που στέκουν καθαρμένα με την μετάνοια, αποτυπωμένα στα χρώματα του αγιογράφου. (περισσότερα…)

«Πρώτα ο Θεός. Έχει ο Θεός. Δόξα τω Θεώ.»

Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Ὁ ἄνθρωπος δοξάζει τὸ Θεὸ μὲ τὸ σῶμα του καὶ μὲ τὸ πνεῦμα του (Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως)

Ὁ χριστιανὸς ὀφείλει νὰ δοξάζει τὸ Θεὸ καὶ μὲ τὸ σῶμα του καὶ μὲ τὸ πνεῦμα του. Ἄλλωστε, καὶ τὰ δυὸ ἀνήκουν στὸ Θεὸ καί, ἑπομένως, δὲν ἔχει ἐξουσία νὰ τὰ ἀτιμάζει ἢ νὰ τὰ διαφθείρει, ἀλλὰ ὡς ἅγια καὶ ἱερὰ πρέπει νὰ τὰ χρησιμοποιεῖ μὲ πολλὴ εὐχαριστία.

Ὅποιος θυμᾶται ὅτι τὸ σῶμα του καὶ τὸ πνεῦμα του ἀνήκουν στὸ Θεό, ἔχει μία εὐλάβεια κι ἕνα μυστικὸ φόβο γὶ αὐτά, καὶ τοῦτο συντελεῖ στὸ νὰ τὰ διατηρεῖ ἁγνὰ καὶ καθαρὰ ἀπὸ κάθε ρύπο, σὲ ἀδιάλειπτη ἐπικοινωνία μ’ Ἐκεῖνον, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἁγιάζονται καὶ ἐνισχύονται. (περισσότερα…)

ΤΟ ΚΕΝΤΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΧΕΡΑΣ!

Κάποτε μία ήταν χρυσοχέρα και εκεί που κένταγε, βγήκε από μέσα της ένα »αχ», για τα πολλά βάσανα που είχε.Κάποιος την άκουσε και κατάλαβε ότι έχει μαυρίλα η ψυχή της και της λέει:- Με συγχωρείτε, μπορώ να δω το κέντημά σας;- Βεβαίως!

Το παίρνει αυτός το κέντημα από τη ανάποδη.

– Αχ γελάστηκα, είπε… Είχα ακούσει ότι κεντάτε άριστα και ότι είστε χρυσοχέρα. Μα τώρα βλέπω…

(περισσότερα…)