Ἐγὼ δὲν φεύγω ἀπὸ ᾿δῶ, Χριστέ μου, ἂν δὲν μοῦ φέρεις νὰ ταΐσω τὰ παιδιά μου, ποὺ δὲν εἶναι δικά μου· δικά Σου εἶναι.

–Ποὺ λές, Μιχάλη τὸν λέγανε. Τὸν ἤξερα ἐγὼ προσωπικά. Στὴ Μυτιλήνη ζοῦ­σε, σ’ ἕνα κεφαλοχώρι. Ἄνθρωπος τί­­μιος, ἐργάτης, μὲ φόβο Θεοῦ πάνω του. Οἰκοδόμος ἦταν. Μεροδούλι – μεροφάι. Ὅλη τὴ μέρα στὴ δουλειά, καὶ τὸ βρά­δυ στὸ σπίτι, στὴν οἰκογένειά του. Εἶ­χε γυναίκα καὶ ὀχτὼ παιδιά. Οὔτε ἕνα, οὔτε δύο. Ὀχτὼ τοῦ Θεοῦ τὰ εἶχε. Ἡ γυναίκα του δὲν ἐργαζόταν. Καὶ νά ’θελε, ποῦ νὰ εὐκαιρήσει μὲ ὀχτὼ παιδιά; Ἕνα ἡμερομίσθιο, καὶ μ’ αὐτό, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τά ’βγαζαν πέρα. Δὲν τοὺς ἄφηνε ὁ Θεός. (περισσότερα…)

ΑΛΛΑ ΔΩΡΑ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΑΛΛΑ ΔΩΡΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΚΥΡΙΕ

Μια φορά κάποιος ζήτησε απ’ το Θεό ενα λουλούδι και μια πεταλούδα.
Ο Θεός όμως αντί γι’ αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.
Αυτό στεναχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε. Είπε μέσα του, λοιπόν:
-Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους… (περισσότερα…)

«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΟΝΑΕΙ, ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!»

-Του π. Χαραλάμπους Παπαδόπουλου (Λίβυου)

Εάν νομίζεις ότι υπάρχει έστω ένα δάκρυ σου, που ο Χριστός δεν θα το λάβει υπόψιν του ή το αφήνει να πέσει στην γη δίχως νόημα, είσαι γελασμένος. Κάθε δάκρυ, πόνος και στεναγμός ανθρώπινος είναι και ένα καρφί στο σώμα του Χριστού, που τον πονάει και ζητάει την Ανάσταση Του. (περισσότερα…)

Πώς οικονομεί τα πράγματα ο Θεός;

Κάποτε ένας Άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του αποκαλύψει το μυστήριο, γιατί άνθρω­ποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί, δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί άδικοι και αμαρτωλοί είναι πλούσιοι και αναπαύονται και πώς ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού.
Ο Θεός, θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά το λογισμό να κατεβεί στον κόσμο.
Περπατώντας, λοιπόν, ο γέροντας, βρέθηκε σε ένα δρόμο πλατύ, απ’ όπου περνούσαν πολλοί. Εκεί υπήρχε ένα λιβάδι και μια βρύση με καθαρό νερό. Ο Αββάς κρύφτηκε στην κουφάλα ενός δέντρου. (περισσότερα…)

Να ξέρεις, ότι τίποτα δεν γίνεται, χωρίς να υπάρχει αιτία

Να πιστεύεις στο Θεό και να μην φοβάσαι τίποτα! Γιατί ο Θεός είναι μεγαλύτερος από όλους και από όλα!
Το ότι στενοχωριόμαστε δείχνει, ότι δεν εμπιστεύομαστε τη ζωή μας στο Χριστό. Να ξέρεις, ότι τίποτα δεν γίνεται, χωρίς να υπάρχει αιτία. Ούτε μια πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο, αν δεν θέλει ο Θεός. Γι’ αυτό θα πρέπει να μην στενοχωριέσαι, για ό,τι σου γίνεται. Έτσι αγιαζόμαστε. (περισσότερα…)

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΑΦΕΛΕΙΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ, Ή ΤΟΝ ΕΝΑ!…»

-Του Ιεροκήρυκα Δημητρίου Παναγόπουλου.

Και ενώ ο άνθρωπος όλα τα πιστεύει με καταπληκτική αφέλεια…
Πιστεύει για παράδειγμα, ότι το νερό που πίνει στη βρύση δεν είναι δηλητηριασμένο, ώστε το πίνει χωρίς να το εξετάσει μικροβιολογικά…
Πιστεύει και πίνει…
Πιστεύει και τρώει…
Πιστεύει και παίρνει το φάρμακο…
Πιστεύει στον ιατρό και χειρουργείται… (περισσότερα…)