ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ!

Το παιδί προχώρησε για λίγο μόνο του και δεν άργησε να δει το προσκυνητάρι… Εκεί όμως που το αγνάντεψε από μακριά, του φάνηκε πως κάποιος ήτανε εκεί.

Παραξενεύτηκε, και σταμάτησε για να δει καλύτερα. Οι σκιές του δάσους που κρύβονταν και φανερώνονταν συνεχώς μπροστά του τον έκαναν για να πιστέψει πως κάποιο καινούριο παιχνίδι τού παίξανε, γι’ αυτό και προχώρησε ξανά άφοβα.

Η απόσταση όμως συνεχώς μίκραινε κι όλο και ξεχώριζαν καλύτερα τα μάτια του το μικρό προσκυνητάρι· ξεκαθάριζαν των δέντρων οι ίσκιοι που πέφτανε πάνω του, μα κι εκείνη η φιγούρα που έστεκε ανάμεσα τους καθάρια πια φανερώθηκε.

Στην κάμαρα με τα εικονίσματα

Σαν εβράδιαζε και πριν νυχτώσει και πριν γυρίσει ο πατέρας μας απ’ τη δουλειά του την απογευματινή κι από το καφενείο που συναντιόταν με τους φίλους του, έμπαινε η μάνα στο δωμάτιο με τα εικονίσματα.

Κατέβαζε το καντήλι που κόντευε να σβήσει, αφού καιγόταν από το πρωί, και το ’φερνε στην κουζίνα και το ’βαζε απάνω στη γωνιά. Άναβε τότε απ’ τη φλόγα που τρεμόσβηνε την πασχαλιάτικη λαμπάδα που φυλάγαμε απ’ τη Λαμπρή και μου την έδινε να την κρατάω. (more…)

Να ανάβεις το καντηλάκι στο σπιτικό σου

Μην το λησμονείς.
Μην το θεωρείς ασήμαντο.
Κι αυτό δείχνει την αφοσίωσή σου, την πίστη σου, την αγάπη σου.
Κι ας είναι απλοϊκό και ταπεινό.
Ο Θεός βλέπει την πρόθεσή σου, την διάθεση της καρδιά σου.
Αν μπορείς να θυμιατίζεις και τον χώρο, ψέλνοντας το «Άξιον εστίν», ή κάποιο άλλο τροπάριο ενός Αγίου. (more…)

“ΑΝΑΒΕΤΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΑΚΙ ΣΑΣ…”

Ο Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα του Αγίου Όρους, για την σωτηρία του ανθρώπου, για την ψυχή, το καντήλι, την διατροφή και για τις αρετές.

Ποτέ να μην πούμε την φράση, ούτε για αστείο: ”Εγώ δεν θα σωθώ!” Αυτή η φράση δίνει χαρά στον εχθρό διάβολο, που λέει: ”αμήν και πότε!”. Να παίρνουμε πάντα την υγιή τοποθέτηση: ”Με τη βοήθεια του Θεού, αν και δεν το αξίζω, ελπίζω ότι θα σωθώ”. Είναι πολύ λεπτό το θέμα.
Το ποιός θα σωθεί και ποιός όχι, είναι δουλειά του Χριστού. Όταν λέω: ”εγώ θα σωθώ και εκείνος όχι”, είμαι αντίχριστος και βρίσκομαι σε πλάνη! Δεν στέλνουμε κανέναν στον Παράδεισο και κανέναν στην Κόλαση. Αυτό είναι δουλειά μόνο του Χριστού! (more…)

Τι συμβολίζει το αναμμένο καντήλι στο εικονοστάσι μας

Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση έχουμε αναμμένο στο εικονοστάσι του σπιτιού μας ένα καντήλι ως θυσία σεβασμού και τιμής προς τον Θεό, την Παναγία και τους αγίους.

Η συνήθεια αυτή φωτίζει τις ψυχές μας, αλλά διατηρεί και τον βαθύ χριστιανικό συμβολισμό της.

Τι συμβολίζει λοιπόν το καντήλι και γιατί πρέπει να είναι πάντα αναμμένο; Και ποια είναι η ευχή που πρέπει να συνοδεύει το άναμμά του;
Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης γράφει ότι το λάδι που καίει στα καντήλια μας «τον του Θεού υπεμφαίνει έλαιον». (more…)

Για εκείνους τους ανθρώπους που κρατάνε αναμμένο το καντηλάκι

Μια προσευχή για όλους εκείνους τους μοναχικούς ανθρώπους που κρατάνε αναμμένο το καντηλάκι στο εικόνισμα της Παναγιάς μας, σε Εξωκλήσια και εξωμονάστηρα, σε κάθε απομακρυσμένο τόπο της Πατρίδας μας, σε απόμακρα όρη και ερημονήσια. (more…)

Γιατί ανάβουμε το καντήλι μπροστά στην εικόνα

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πρώτα επειδή η πίστη μας είναι φως. Είπε ο Χριστός: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου». Το φως του καντηλιού μας προειδοποιεί για το φως με το οποίο ο Χριστός φωτίζει τις ψυχές μας.
Δεύτερον, για να μας θυμίσει το φως του χαρακτήρα εκείνου του Αγίου, μπροστά στον οποίο ανάβουμε το καντήλι. Αφού οι Άγιοι έχουν ονομαστεί «υιοί φωτός».
Τρίτον, για να μας χρησιμεύει ως μομφή για τα σκοτεινά μας έργα, και τις κακές σκέψεις και τις θελήσεις, και για να μας καλέσει στην οδό του ευαγγελικού φωτός. (more…)

Με κρύο…με αντάρα…η φλογίτσα πάντα θα είναι αναμμένη….
Γυναίκες παλιάς κοπής που ξέρουν να τιμούν τα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας!

Από τη σελίδα “Ζωή Στο Χωριό”

Ὅλα αὐτὰ ἔχουν λείψει σήμερα…

Παλιὰ οἱ ἄνθρωποι, ὅταν ἀρρώσταιναν,
ἔπαιρναν λαδάκι ἀπὸ τὸ κανδήλι τους,
ἀλείφονταν καὶ γίνονταν καλά.
Τώρα τὸ κανδήλι τὸ ἔχουν τυπικά,
μόνο γιὰ νὰ φωτίζει, καὶ τὸ λάδι,
ὅταν πλένουν τὸ κανδήλι,τὸ ρίχνουν στὸν νεροχύτη. (more…)

Τα σβηστά καντήλια του ναού

Όταν ήμουν μικρός, ο παπάς που με βάπτισε, μου είχε διηγηθεί το εξής περιστατικό, το οποίο και καταγράφω:

«Μια φορά, παιδάκι μου, ένα πρωινό, πήγα στον ναό μου που εφημέρευα. Ήταν χειμώνας κι έκανε πολύ κρύο. Ήμουν μόνος, χωρίς τον καντηλανάφτη, τον κυρ-Κώστα, που ήταν τότε άρρωστος. (more…)

Τρεις μέρες δεν άναψε το καντήλι μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και …

Στην ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα πάνω Κατουνάκια, με πολλή άσκηση αγωνίζονταν ο Γέροντας Ιγνάτιος που ήταν αόματος.

Ο Γέροντας αυτός είχε και δυο υποτακτικούς τον Νεόφυτο Μοναχό και τον νεώτερο Παπά Ιγνάτιο. Όλοι τους αγωνίζονταν με κάθε τρόπο, με παντός είδους στερήσεις, προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Κύριο. (more…)