ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ

Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο.

Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.

Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:

ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.

«…Αυτό που χαρακτηρίζει το χριστιανό, είπε, είναι η αγάπη και η συγγνώμη. Δεν μπορείς να αγαπάς αν δεν συγχωρείς. Και δεν αγαπάς ούτε το Θεό ούτε τους ανθρώπους παρά το δικό σου θέλημα. Και η συγγνώμη βγαίνει χωρίς δυσκολία απ’ την καρδιά που αγαπά το Θεό και επειδή αγαπά το Θεό αγαπά και τον αδελφό του.»

Αείμνηστος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος (3 Χρόνια από την κοίμηση του. Ένα κεράκι στη μνήμη του)

«Τη συγχώρεση πρέπει να την δίνουμε σε όλους, όπως κάνει και ο ίδιος ο Θεός. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους, γράφει το Ευαγγέλιο. Διότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί και όλοι θα έπρεπε να καταδικαστούμε για τις αμαρτίες μας, λίγες ή πολλές. Γι’ αυτό πρέπει να συγχωρούμε και να ευχόμαστε στο Θεό, να συγχωρήσει και εμάς τους αμαρτωλούς, που πολύ συχνά, δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε.»
Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης)

«…ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΧΘΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΑ»

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

«θΕΛΩ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΩ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΚΗ… ΕΓΩ ΔΕ ΜΠΟΡΩ. ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΝΑ ΑΡΠΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙΣ…»

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

«Όταν συγχωρούμε…»

«Μάθε να γράφεις τα τραύματά σου στην άμμο και να χαράζεις τις χαρές σου στην πέτρα»

Αφού σε συγχώρησε η μάνα μου, πως να μην σε συγχωρήσω εγώ;

Είχε η κυρά Σοφία ένα γιο, τον Μανωλιό.
Χήρα, πολύ ευλαβής.
Τον πάντρεψε με μια καλή κοπέλα και έκαναν ένα μωρό.
Ήρθε η ώρα έφυγε στα καράβια ο Μανωλιός. Ναυτικός.
Στο νησί μείνανε οι δυο οι γυναίκες, μόνες με το μωρό.
Στο χωριό είχε καλό όνομα η κυρά Σοφία.
Πλύστρα.
Δύσκολα χρόνια.
Αξιοπρεπής. (περισσότερα…)

Ξέρει ο Χριστός μας από πόνο…

Ο Χριστός συγχωρεί τους σταυρωτές του. Δύο χιλιάδες ολόκληρα χρόνια μετά οι άνθρωποι δεν έχουμε καταφέρει να τον μιμηθούμε. Συνεχίζουμε με τον ίδιο πάντοτε ζήλο να στήνουμε λαϊκά δικαστήρια για να σπιλώνουμε πρόσωπα συνανθρώπων και αδελφών μας και να λιθοβολούμε έως θανάτου όποιον δεν συμφωνεί μαζί μας. Και το ακόμη χειρότερο είναι πως πολλές φορές άν όχι τις περισσότερες αυτοί που λιθοβολούν ονομάζουν τους εαυτούς τους “πιστούς”. (περισσότερα…)

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: «ΤΡΑΠΕΖΙ- «ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ» ΣΤΟ ΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ!»

Ο Κολοκοτρώνης δέχτηκε το φονιά του αδελφού του Γιαννη και τον συγχώρησε!
Δεν τον βοήθησε σε κάτι που του ζήτησε, αλλά του έκανε το τραπέζι!
Στο ίδιο τραπέζι έκατσε και η μάνα του,η Ζαμπία.
Μόλις αναγνώρισε το κεντημένο πουκάμισο του γιου της που το φορούσε ο δολοφόνος, ξέσπασε σε κλάματα. (περισσότερα…)