“Αγαπά ακόμη και το σκοτάδι μας…”

~π. Λίβυος

Δεν ξέρω εάν εσύ αισθάνεσαι πάντα δυνατός και χαρούμενος, εγώ πάντως δεν αισθάνομαι. Υπάρχουν στιγμές που πέφτω, κάνω λάθη και αμαρτίες, χάνω την ελπίδα και νιώθω τα χνώτα της θλίψης στην ψυχή και το κορμί μου. Πίστεψε με είναι ότι πιο δυσώδες.

Όμως πες μου σε παρακαλώ, πως να μην γεμίσεις ελπίδα όταν βλέπεις τον ίδιο τον Θεό να ταπεινώνεται, να κενώνεται και να καταδέχεται όχι μόνο να γίνει άνθρωπος αλλά να γεννηθεί σε ένα στάβλο, σε μια φάτνη;

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΟΥ

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ’ ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος.

Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών.

Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα.

Όμως την δεύτερη κιόλας μέρα ένας κεραυνός έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη.

«Θεέ μου, πήγαινε μπροστά μου ὡς ὁδηγός, πίσω μου ὡς προστάτης και δίπλα μου ὡς φίλος…»
… δέν εἴμαστε μόνοι!

“Ο Κύριος επέλεξε έναν στάβλο, για να γεννηθεί. Επέλεξε δηλαδή το ακρότατο περιθώριο, ώστε και στους πιο ακραίους του περιθωρίου να δώσει ελπίδα.”

π. Βαρνάβας Γιάγκου

«Οι εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελλατωθήσσονται παντός αγαθού»

~Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Η μακαριστή γερόντισα Μακρίνα αδελφοί μου, της Παναγίας Οδηγήτριας της Πορταριάς Βόλου, ένα δύο χρόνια πριν γίνει μοναχή, δηλαδή πριν απ’ το 1960, ένα απόγευμα μαζί με άλλες τρεις κοπέλες που αργότερα όλες μαζί συγκρότησαν την πρώτη μοναχική αδελφότητα, μετέβαιναν σε ένα εξωκκλήσι της Παναγίας σε μια πλαγιά του Πηλίου, για ν’ ανάψουν τα καντήλια και να ψάλλουν την Παράκλησή Της. (more…)

“ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΟΣΑ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ…”

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ~ΑΠΟ ΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΟ…ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ…

ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΗΣ ΦΤΩΧΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΜΑΝΑΣ!

Μια φτωχή και πολύτεκνη μητέρα πήγε στο παντοπωλείο ν’ αγοράσει, με πίστωση, τρόφιμα για τα Χριστούγεννα.
Ο παντοπώλης τη ρώτησε πόσα χρήματα είχε μαζί της, κι εκείνη του απήντησε ότι ο σύζυγός της και ο γιος της σκοτώθηκαν στον πόλεμο, έχει πέντε παιδάκια και χωρίς κανένα πόρο ζωής. «Ειλικρινά, το μόνο που έχω τυχαίως αυτή τη στιγμή μαζί μου, είναι ένα χαρτάκι στο οποίο έγραψε η άρρωστη κόρη μου μια προσευχή…». (more…)

“Πάντα βοηθά ο Θεός, πάντα προφθάνει, αλλά θέλει υπομονή. Ακούει αμέσως όταν φωνάζουμε, αλλά όχι κατά τη δική μας γνώμη”

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

“O Θεός μόνο το καλό δουλεύει και τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την πρόνοιά του”

«Όσο πιο άρρωστος είσαι, όσο πιο αμαρτωλός, πιο πληγωμένος, τόσο πιο κατάλληλος είσαι για να σε πάρει στα χέρια του ο Χριστός και να γιατρέψει, να σε σώσει, να σε λυτρώσει”.
“Οι άνθρωποι, με το πεπερασμένο μυαλό, δεν μπορούν να καταλάβουν πολλά πράγματα στη ζωή. (more…)

Το αύριο ανήκει στον Θεό!

Το αύριο κατάντησε ένας εφιάλτης στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων. Μας απασχολεί το αύριο, μας φοβίζει το μέλλον. Πολλοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν με φόβο και αγωνία.
Απασχολεί το αύριο τον πατέρα τη μάνα. Τι να γίνουν τα παιδιά τους; Θα μπορέσουν να τα ζήσουν και να τα μεγαλώσουν; Θα μπορέσουν να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν;
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο νέος. (more…)