«Λίγα λόγια για την αρτοκλασία»

Η περίφημη αρτοκλασία είναι κάτι που όλοι έχουμε ακούσει κι ενδεχομένως να έχουμε κάνει και κάποια στιγμή στη ζωή μας. Τι είναι όμως αυτή η διαδικασία; Γιατί προσφέρουμε άρτους και τι συμβολίζει αυτή η πράξη μας; Όπως μπορείτε να καταλάβετε, πίσω από τη παραδοσιακή αρτοκλασία και όχι μόνο κρύβονται πολλά ερωτήματα, ενώ δεν είναι και λίγοι οι πιστοί οι οποίοι δεν έχουν προσφέρει ποτέ άρτο ή γενικά δεν ξέρουν και πολλά για την πράξη αυτή.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε τι είναι η αρτοκλασία, ποιοι είναι οι συμβολισμοί της, πώς και πότε γίνεται και τι πρέπει να έχουμε μαζί μας για να γίνει σωστά η προσφορά άρτου στην εκκλησία.

«Οι πειρασμοί που αντιμετωπίσατε ως τώρα δεν ήταν παρά στα ανθρώπινα μέτρα σας. Κι ο Θεός, που κρατάει τις υποσχέσεις του, δε θα επιτρέψει σε κανέναν πειρασμό να ξεπεράσει τις δυνάμεις σας αλλά, όταν έρθει ο πειρασμός, θα δώσει μαζί και τη διέξοδο, ώστε να μπορέσετε να τον αντέξετε».

~ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 10:13

«Ήθελα κάποιος να με αγαπήσει έτσι, χωρίς λόγο μόνο γιατί υπήρχα«

Απόσπαμα είναι από το βιβλίο «Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παϊσιος»

«Δεν υπήρχε αγάπη σε αυτό τον κόσμο. Κανείς δεν με είχε αγαπήσει αληθινά για αυτό που είμαι.

Όλοι θα με «αγαπούσαν» , αν είχα ωραίο πρόσωπο, σώμα, μάτια. Αν όμως πάθαινα ένα ατύχημα και έχανα το πόδι μου ή παραμορφωνόταν το πρόσωπο μου, «εγώ» πάλι δεν θα ήμουν το ίδιο πρόσωπο; Κι όμως καμιά δεν θα έμενε δίπλα μου. Καμιά δεν με αγαπούσε αληθινά. Καμιά δεν αγαπούσε το βαθύτερο πυρήνα της ύπαρξης μου, τον εαυτό μου. Ούτε καν σχετιζόταν μαζί μου. Σχετιζόταν μόνο με την επιφάνεια το σώμα.

Οι φίλοι μου, γιατί με αγαπούσαν; Για το μυαλό; Τις ιδεές; Για την μαγκιά; Για τις γνώσεις; Μα αν δεν είχα πάει πανεπιστήμιο, πάλι δεν θα ήμουν ο ίδιος; Το ίδιο πρόσωπο; Αν χτυπούσα το κεφάλι και γινόμουν λίγο βαρύς στο νου, ο βαθύτερος πυρήνας μου, η ψυχή μου, δε θα ήταν πάλι ο ίδιος; Ποιος θα με αγαπούσε τότε; Κανείς.

Η λέξη Υπαπαντή προέρχεται από το ρήμα υπαντάω και σημαίνει έρχομαι σε συνάντηση κάποιου. (Γερ. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

~Απόσπασμα από την ομιλία του γέροντος Αθανάσιου Μυτιληναίου

Σαράντα ήμερες από την κατά σάρκα Γέννηση Του ο Χριστός προσφέρθηκε στον Ναό, σύμφωνα με τα καθιερωμένα από τον νόμο. Και επειδή εκεί στον Ναό του έγινε υποδοχή από πνευματοκίνητους ανθρώπους, και μάλιστα επειδή ο Συμεών τον πήρε στην αγκαλιά του, γι’ αυτό και λέγεται Υπαπαντή. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα υπαντάω και σημαίνει έρχομαι σε συνάντηση κάποιου.

Η Εκκλησία καθόρισε η μεγάλη αυτή Δεσποτικοθεομητορική εορτή, δηλ. εορτή, που είναι συγχρόνως και «δεσποτική» (του Χριστού) και «θεομητορική» (της Παναγίας), να εορτάζεται την 2α Φεβρουαρίου, γιατί αυτή η ημέρα είναι η τεσσαρακοστή από την 25η Δεκεμβρίου, πού εορτάζεται η Γέννηση του Χριστού κατά σάρκα. Με αυτόν τον τρόπο διαιρεί τον ετήσιο χρόνο με τους σταθμούς της θείας οικονομίας και τον ευλογεί. Ταυτόχρονα δίνει στον άνθρωπο την δυνατότητα να μυηθεί στο μεγάλο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού.

«Ακατάληπτον Εστί»: τα υπέροχα μεγαλυνάρια της Υπαπαντής- και σε νεοελληνική απόδοση (βίντεο και κείμενο)

Ωδή θ’. Εν ή ψάλλονται τα επόμενα Μεγαλυνάρια. (Ήχος γ΄.)

Ακατάληπτον εστί, το τελούμενον εν σοί, και αγγέλοις και βροτοίς, Μητροπάρθενε αγνή. (Είναι αδύνατο να καταλάβουν και οι άγγελοι και οι άνθρωποι αυτό που συμβαίνει και τελείται μέσα Σου, Θεοτόκε, Μητροπάρθενε και αγνή.)

Αγκαλίζεται χερσίν, ο πρεσβύτης Συμεών, τον του νόμου Ποιητήν, και Δεσπότην του παντός. (Με τα χέρια του ο γέροντας Συμεών αγκαλιάζει Αυτόν, που έδωκε στους ανθρώπους τον νόμο, δηλαδή τον Δεσπότη και Κύριο του παντός.)

Βουληθείς ο Πλαστουργός, ίνα σὠση τον Αδάμ, μήτραν ώκησε την σήν, της Παρθένου και αγνής. (Επειδή ο Θεός και πλάστης του ανθρώπου θέλησε να σώσει τον Αδάμ, κατοίκησε μέσα στη δική Σου μήτρα, σε εσένα, την παρθένο και αγνή.)

Η Υπαπαντή του Χριστού, του Μητροπολίτου Σουρόζ (†)Αντωνίου

Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμα σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτή ριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ» (Λκ. 2. 29 32)

Tὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Συμεών σημειώνουν τὸ τέλος μιᾶς μακρᾶς περιόδου, χιλιάδων χρόνων κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ὁποίων οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν χωρὶς τὸ Θεό· εἶχαν περάσει χιλιά δες χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Ἀδὰμ εἶχε χύσει τὸ πρῶτο του δάκρυ, ἀπὸ τότε ποὺ εἶχε θρηνήσει γιὰ πρώτη φορὰ πάνω στὴ γῆ ἐκείνη στὴν ὁποία δὲν εὕρισκες πιὰ τὸ Θεὸ ἀνάμεσα στὰ πλάσματά Του.

Ὁλόκλη ρη ἡ γῆ, ὅλο τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ποθοῦσε τὴν ἡμέρα ἐκείνη ποὺ ἐπιτέλους θὰ συναντοῦσε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸ Θεό του πρόσωπο μὲ πρόσωπο. Νά λοιπὸν ποὺ ἡ μέρα ἐκείνη εἶχε φτάσει: ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος μέσα σὲ μιὰ φάτνη στὴ Βηθλεέμ· ὁ Αἰώνιος μπῆκε μέσα στὸ χρόνο· ὁ Ἀπεριχώρητος καὶ Ἀτελεύτητος ὑπάχθηκε στοὺς περιορισμοὺς τῆς κτιστῆς μας κατάστασης.

Ο ΣΑΡΑΝΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ (ΣΑΡΑΝΤΙΣΜΟΥ) ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ!

-ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ, ΤΟ ΝΟΗΜΑ, ΤΗ «ΜΙΣΗ ΕΥΧΗ», ΤΙΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ, ΤΟΝ «ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ» ΤΗΣ ΛΕΧΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ.

Η γυναίκα, έπειτα από την κύηση χρειάζεται ένα διάστημα ώστε να επανέλθει και πάλι στην προ του τοκετού κατάσταση.
Ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας.

(περισσότερα…)

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ, ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ!

Η μέρα της Υπαπαντής, μέρα της μάνας, γιορτή της μάνας…
Δεν έχει πανηγυρισμούς και χρόνια πολλά και φιλιά και καρτούλες και λουλούδια… Αυτά τα έχει η εμπορική γιορτή της μάνας τον Μάιο.
Η σημερινή μέρα έχει την ρομφαία.
Την ψυχή σου θα την διαπεράσει ρομφαία…
Αυτή είναι η πρόγνωση για την μάνα, αυτή είναι η μοίρα της μάνας. (περισσότερα…)

2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ – ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ/ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ;

Το γεγονός αυτό εξιστορεί ο ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο Β’, στ. 22-35. Συνέβη σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού Ιησού. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό, πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στο Θεό κατά το «πάν άρσεν διανοίγον μήτραν (δηλαδή πρωτότοκο) άγιον τω Κυρίω κληθήσεται» και για να προσφέρουν θυσία, που αποτελούνταν από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. (περισσότερα…)

Κάποια μέρα που πήγα να επισκεφτώ τον άγιο Νήφων, τον βρήκα να κάθεται στο κελί του και να διαβάζει. Μόλις με είδε, χάρηκε πολύ. Με χαιρέτησε με ιδιαίτερη αγάπη, κι έσκυψε πάλι στο βιβλίο του.

Εγώ τον εμπόδισα από το διάβασμα και άρχισα να τον ρωτάω για την μετάνοια. Τότε μου αποκρίθηκε:

-Πίστεψέ με, αδελφέ μου, ότι ο αγαθός Θεός δεν θα κρίνει τον χριστιανό επειδή αμάρτησε…
Παραξενεύτηκα πολύ μ΄ αυτά τα λόγια και τον ρώτησα με σεβασμό:

-Τότε λοιπόν καθώς λες, οι αμαρτωλοί δεν θα κριθούν; Πρέπει δηλαδή να σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει Κρίση;

-Υπάρχει και παραϋπάρχει…, μου απάντησε.

«Αρχη της καταστροφής της ψυχής είναι τό οτι δέν φυλάγει κανείς κλειστό το στόμα του…»

~Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

«Πώς τα προλαβαίνεις όλα με 4 παιδιά και δουλειά; Αντέχεις;…»

Πώς τα προλαβαίνεις όλα
με 4 παιδιά και δουλειά;
Αντέχεις;

Είναι οι ερωτήσεις
που μου κάνετε οι πιο πολλοί….
Όχι δεν τα προλαβαίνω όλα.
Ναι, όμως αντέχω…
Και θα άντεχα αν είχα και άλλα παιδα,
όπως απάντησα σε μια κοπέλα…

«Ο εγωισμός είναι ένα ζευγάρι ξυλοπόδαρα, που κάνουν τον άνθρωπο ψηλό, χωρίς να τον κάνουν μεγάλο».
Μέγας Βασίλειος

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ!

Των Τριών Ιεραρχών υπήρξαν ηρωικές και άγιες οι μητέρες. Αξίζουν ύμνοι και αίνοι και δοξαστικά για τους ευγενείς και ωραίους αγώνες τους, τις θερμές προσευχές τους, τη μεγάλη υπομονή στις πολλές θλίψεις τους, το ενάρετο και άγιο παράδειγμα.

Με όλα αυτά και πρώτα με τη Χάρη του Θεού κατόρθωσαν να αναδειχθούν οι οικογένειές τους πνευματικά εργαστήρια αγίων.
Τι καλύτερο, να αφήσουμε να μας μιλήσουν οι ίδιοι τρεις άγιοι πατέρες γι’ αυτές, μέσα από τα πατερικά συγγράμματά τους.
Μας τις παρουσιάζουν με χάρη πολλή, με δέος Ιερό. Μας αφηγούνται για το έργο τους, τους αγώνες τους, τον μεγάλο ρόλο που έπαιξαν για να αναδειχθούν αυτοί στη ζωή τους, για να ανέβουν τα σκαλοπάτια της Χριστιανικής αρετής και αγιότητος.
Είναι ύψιστη και μεγάλη η δύναμη που έχει η συνεργός του Θεού, που λέγεται Μητέρα!

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Για τη σωστή παιδαγωγία:

«Όποιος επιπλήττει τους νέους χωρίς συγχρόνως να τους παρηγορεί, τους κάνει σκληρότερους. Διότι δεν μπορούν να σηκώσουν το φορτίο των συνεχών ελέγχων (επιπλήξεων) και γι’ αυτό αμέσως και με βιαιότητα αντιδρούν. Για να προλάβουμε λοιπόν τους πόνους που προκαλούν οι έλεγχοι, πρέπει να τους συνοδεύουμε με λόγια καλοσύνης.»

«Δεν είναι άλλη η αιτία διαστροφής των παιδιών, παρά μόνον η μανία των γονιών για τα βιοτικά προβλήματα. Επειδή δηλαδή αποβλέπουν μόνο σ’ αυτά και θεωρούν κατώτερα τα πνευματικά προβλήματα των παιδιών, παραμελούν τα παιδιά τους και τη ψυχική τους καλλιέργεια.»