Όταν ανακαλούμε το παρελθόν, συχνά θλιβόμαστε γιατί στερήσαμε από την αγάπη μας πρόσωπα πού πλέον δεν βρίσκονται δίπλα μας να αγαπήσουμε.
Υιοθετούμε αυτή την εντύπωση γιατί απλά στρεφόμαστε προς λάθος κατεύθυνση. Εάν ο Θεός δεν είναι ο Θεός των νεκρών άλλα των ζώντων (Ματ. 22:33), τότε όλοι όσοι έφυγαν από τούτη τη γη, είναι ζωντανοί εν Χριστώ. Κι εμείς μπορούμε να στραφούμε προς αυτούς για συγχώρεση και μεσιτεία.

Μέγα Σάββατο: Ο Νικητής του θανάτου (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστόμος)

Σήμερα λοιπόν ο Κύριός μας περιοδεύει στον Άδη. Σήμερα συνέτριψε τις χάλκινες πύλες και τους σιδερένιους μοχλούς του. Πρόσεξε την ακριβολογία. Δεν είπε, άνοιξε τις πύλες, αλλά «συνέτριψε τις χάλκινες πύλες», για να αχρηστεύσει το δεσμωτήριο. Δεν αφαίρεσε τους μοχλούς, αλλά τους συνέτριψε, για να αχρηστεύσει τη φυλακή. Όπου βέβαια δεν υπάρχει ούτε μοχλός ούτε θύρα, και αν κάποιος εισέλθει, δεν εμποδίζεται να εξέλθει. Όταν λοιπόν συντρίψει ο Χριστός, ποιος θα μπορέσει να διορθώσει;

Χριστέ μου, σ’ αγαπώ!

Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ, ότι θα έλεγε κάτι πιο τρυφερό ένας άνθρωπος, λίγη ώρα πριν ετοιμαστεί για την έξοδό του…

Σήμερα (25/03),αξιώθηκα μετά από πολλές ημέρες να συναντήσω τον αγιότατό μου Γέροντα, τον Γέροντα Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, ο οποίος είναι άνθρωπος εγνωσμένης αγιότητος.

“Θεέ μου, σώσε με”

Κατέβηκε μια μέρα στην πόλη να πουλήσει τα πανέρια του ένας γέρος Αββάς. Κατάκοπος από την οδοιπορία, πήγε και κάθησε στο σκαλοπάτι ενός μεγάλου σπιτιού που βρέθηκε στον δρόμο του.
Την στιγμή εκείνη ψυχορραγούσε ο πλούσιος νοικοκύρης του σπιτιού. Ενώ ο Αββάς ξεκουραζόταν, ανίδεος για ό,τι γινόταν μέσα, είδε ξαφνικά να έρχονται καλπάζοντας πλήθος μαύροι καβαλάρηδες, άγριοι στην όψη. Στην εξώθυρα κατέβηκαν από τα κατάμαυρα επίσης άλογά τους κι όρμησαν στο σπίτι.

“Tίποτα δεν είναι δεδομένο…”

Άνθρωποι με χίλια δυο προβλήματα και αρρώστιες ζουν καθημερινά στο έπακρο, εκτιμώντας το κάθε λεπτό της, γελούν παρά τον πόνο τους και βάζουν τα γυαλιά σε όλους μας με τη γενναία στάση τους.

Ίσως ο θάνατος τελικά να είναι μια ευκαιρία πρώτης τάξεως για να ταρακουνιούνται από τις θέσεις τους όσοι νομίζουν πως τις έχουν αγοράσει, να θυμούνται πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως τα πάντα μπορούν ν’ ανατραπούν ξαφνικά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου!

Από τη σελίδα: “Αγιος Γαβριηλ Ο Δια Χριστον Σαλος Και Ομολογητης”

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ ΣΕ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΕΡΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!…»

“…Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε;
Γιατί ήταν κακός;
Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να κλαις, αλλά και να ευχαριστείς το Θεό, που σταμάτησε πια η κακία του.
Μήπως, απεναντίας, ήταν καλός;
Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να χαίρεσαι, γιατί πέθανε «πριν η κακία αλλάξει τη σύνεσή του ή η δολιότητα της αμαρτίας εξαπατήσει την ψυχή του» (Σοφ. Σολ. 4:11). (more…)

Αγιος Πορφύριος: Μερικοί λένε «εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος», Αμ, δέν είναι έτσι…

Στενοχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος.

Γιατί τι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος…

Καί από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. (more…)

Η ΚΟΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΟΥ

-π. Γεωργίου Χριστοδούλου 

Ένα καλοκαιρινό πρωινό λαμβάνω το παρακάτω μήνυμα από ένα πνευματικό μου τέκνο :
« Ευλογείτε πάτερ ! Πρέπει να σας ενημερώσω για ένα πρόσωπο που γνωρίζω. Λέγεται Κορίνα. Είναι μια κοπέλα 56 ετών, περουβιανή, ζει 35 χρόνια στην Ελλάδα, ευσεβής, με σεβασμό στην ορθοδοξία και με πνευματικές αναζητήσεις. Ταλαιπωρείται με καρκίνο (σε έντερο και ήπαρ από το 2013) και πλέον βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, έχει πειραχτεί και το πάγκρεας. Ζητάει μετά μεγάλου πόθου να μιλήσει με ιερέα Ορθόδοξο. Δεν είναι εύκολο πλέον να μετακινηθεί. Θα πρέπει να την επισκεφθεί κάποιος στο χώρο της. Ζει στα Εξάρχεια στο κέντρο της Αθήνας. Θα μπορούσατε εσείς να βοηθήσετε ; » (more…)

“Σ’ αγαπώ, για πάντα”

“Μην καλέσεις τον γιατρό, θέλω να κοιμηθώ
ήσυχη. Με το χέρι σου στο χέρι μου.”
Μίλησαν για το παρελθόν – πως συναντήθηκαν – για το πρώτο φιλί.
Δεν έκλαψαν, χαμογέλασαν.
Δεν μετάνοιωσαν, ήταν ευγνώμονες. (more…)

“Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΙΑΓΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ!…”

-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5/3/2021 -ΩΡΑ 4.30 μ.μ. -ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟΥ-ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΜΑΣ. (ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΛΥΒΑ & ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ.ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ (5.45 μ.μ.) -ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ-)

-ΣΑΒΒΑΤΟ 6/3/2021 -ΟΡΘΟΣ,ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓ.ΠΡΟΘΕΣΗ,Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ,ΤΡΙΣΑΓΙΟ.(ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΟΡΙΟ 4 ΠΙΣΤΩΝ ΛΟΓΩ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ)

Κάθε μέρα από νωρίς το πρωί στα Κοιμητήρια.
Μία συμπαθέστατη γιαγιά έρχεται στον ναό τον Αγίων Πάντων και αφού περάσει από το εκκλησάκι να ασπαστεί την εικόνα,θα ανάψει τα κεράκια της,θα μου δώσει εμένα καραμελιτσα, θα μου πει ΔΌΞΑ ΤΩ ΘΕΏ που ξημέρωσε και σήμερα και θα αρχίσει ένα σκληρό αγώνα προσφοράς έως και το μεσημέρι,να ανάβει τα καντηλακια των κεκοιμημένων με δικό της λάδι και να προσεύχεται για αυτούς με τον δικό της τρόπο. (more…)

Ἁγιορείτικες μορφές «Ζωὴ καὶ κοίμηση τῶν ἀθανάτων»

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου

Στὸ Ὄρος γνώρισα καὶ τὴν ζωντάνια τῶν μοναχῶν μετὰ θάνατον. Ἔζησα τὰ σημάδια τῆς ζωῆς τους, τότε ποὺ ἡ ἀνθρώπινη αἴσθηση, ἀντίληψη καὶ ἐπιστήμη ἐπιβεβαιώνουν τὸ ἀμετάκλητο τοῦ τέλους της.

Μόλις ὑποχωρήσει ἡ παχύτητα τῆς βιολογικῆς ζωῆς, τότε ζωντανεύει ἡ σφριγηλότητα καὶ ζωντάνια τῆς ἀθάνατης καὶ αἰώνιας παρουσίας τους.

Σ’ ἕνα ἀπόμακρο κελλάκι τῆς ἀθωνικῆς ἐρήμου, ὡς ἱερομόναχος πλέον, εἶχα μία θαυμάσια ἐμπειρία κοιμήσεως ἑνὸς γνωστοῦ στὸν Θεό, ἀλλὰ ἀγνώστου καὶ σ’ ἐμένα καὶ στοὺς περισσότερους ἀσκητοῦ. (more…)

Κυριαρχεί ο άδης στο γένος των θνητών, όχι όμως για πάντα

Mε διαπερνούν ασταμάτητα δυο φράσεις από την ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής:

Η πρώτη μιλά για τον Χριστό, «κατάστικτον τοῖς μώλωψι καὶ πανσθενουργόν» ( : «γεμάτο σημάδια απ΄ τις πληγές, μα παντοδύναμο»).

Η άλλη για τον θάνατο: «Βασιλεύει, ἀλλ’ οὐκ αἰωνίζει, ᾍδης τοῦ γένους τῶν βροτῶν» ( : «Κυριαρχεί ο άδης στο γένος των θνητών, όχι όμως για πάντα»). (more…)

Τί γίνεσθε, Γέροντα;  -Γίνομαι, παιδί μου.

Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Πορεία προς το επίγειο τέλος

[…..]Λίγες εβδομάδες πριν αναχωρήσει ο Γέροντας από τον κόσμο αυτό, ήταν καθισμένος στην καρέκλα με τους ορούς στα χέρια. Μπαίνει κάποιος επισκέπτης, του φιλάει το χέρι και τον ρωτά:
-Τί γίνεσθε, Γέροντα;
-Γίνομαι, παιδί μου.
Και επειδή ο επισκέπτης δεν κατάλαβε, συνέχισε:
-Ωριμάζω! (more…)

Ο αιφνίδιος θάνατος από θεολογικής απόψεως

Του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Γέροντος Εφραίμ
Στην σύγχρονη εποχή, που χαρακτηρίζεται από τις ραγδαίες εξελίξεις των επιστημών και της τεχνολογίας, από την σύγκλιση των πολιτισμών και την κρίση των αξιών, ακόμη και η ίδια η λέξη θάνατος αποφεύγεται και ό,τι την ανακαλεί απωθείται και απορρίπτεται.

Ο θάνατος για τον σύγχρονο άνθρωπο είναι μόνο κάτι το αρνητικό, μία απώλεια – τον «χάσαμε», λέγεται συχνά για τον πεθαμένο. Ο άνθρωπος που δεν κατέχει την ορθή γνωσιολογία για τον θάνατο προσπαθεί να τον αγνοήσει και βιώνει έτσι ουσιαστικά μία νευρωτική ζωή, στερημένη του αληθινού νοήματος. (more…)

Aιωνία η μνήμη;

«Θα συνωμοτήσει το σύμπαν» λένε. Γιά εμάς το σύμπαν αυτό είναι η Αγία Τριάδα, η Παναγία, οι άγιοι, οι άγγελοι, αυτοί είναι που «συνωμοτούν». Αυτοί αποτελούν την Ιερά Μνήμη, και μαζί με τους πιστούς αποτελούν την Εκκλησία. Μέσα στην Εκκλησία ακούμε πολλά και δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικά είναι όπως γιά παράδειγμα την ευχή «αιωνία η μνήμη».

(more…)