«Σ’ αγαπώ, για πάντα»

«Μην καλέσεις τον γιατρό, θέλω να κοιμηθώ
ήσυχη. Με το χέρι σου στο χέρι μου.»
Μίλησαν για το παρελθόν – πως συναντήθηκαν – για το πρώτο φιλί.
Δεν έκλαψαν, χαμογέλασαν.
Δεν μετάνοιωσαν, ήταν ευγνώμονες. (περισσότερα…)

«Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΙΑΓΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ!…»

-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5/3/2021 -ΩΡΑ 4.30 μ.μ. -ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟΥ-ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΜΑΣ. (ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΛΥΒΑ & ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ.ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ (5.45 μ.μ.) -ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ-)

-ΣΑΒΒΑΤΟ 6/3/2021 -ΟΡΘΟΣ,ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓ.ΠΡΟΘΕΣΗ,Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ,ΤΡΙΣΑΓΙΟ.(ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΟΡΙΟ 4 ΠΙΣΤΩΝ ΛΟΓΩ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ)

Κάθε μέρα από νωρίς το πρωί στα Κοιμητήρια.
Μία συμπαθέστατη γιαγιά έρχεται στον ναό τον Αγίων Πάντων και αφού περάσει από το εκκλησάκι να ασπαστεί την εικόνα,θα ανάψει τα κεράκια της,θα μου δώσει εμένα καραμελιτσα, θα μου πει ΔΌΞΑ ΤΩ ΘΕΏ που ξημέρωσε και σήμερα και θα αρχίσει ένα σκληρό αγώνα προσφοράς έως και το μεσημέρι,να ανάβει τα καντηλακια των κεκοιμημένων με δικό της λάδι και να προσεύχεται για αυτούς με τον δικό της τρόπο. (περισσότερα…)

Ἁγιορείτικες μορφές «Ζωὴ καὶ κοίμηση τῶν ἀθανάτων»

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου

Στὸ Ὄρος γνώρισα καὶ τὴν ζωντάνια τῶν μοναχῶν μετὰ θάνατον. Ἔζησα τὰ σημάδια τῆς ζωῆς τους, τότε ποὺ ἡ ἀνθρώπινη αἴσθηση, ἀντίληψη καὶ ἐπιστήμη ἐπιβεβαιώνουν τὸ ἀμετάκλητο τοῦ τέλους της.

Μόλις ὑποχωρήσει ἡ παχύτητα τῆς βιολογικῆς ζωῆς, τότε ζωντανεύει ἡ σφριγηλότητα καὶ ζωντάνια τῆς ἀθάνατης καὶ αἰώνιας παρουσίας τους.

Σ’ ἕνα ἀπόμακρο κελλάκι τῆς ἀθωνικῆς ἐρήμου, ὡς ἱερομόναχος πλέον, εἶχα μία θαυμάσια ἐμπειρία κοιμήσεως ἑνὸς γνωστοῦ στὸν Θεό, ἀλλὰ ἀγνώστου καὶ σ’ ἐμένα καὶ στοὺς περισσότερους ἀσκητοῦ. (περισσότερα…)

Κυριαρχεί ο άδης στο γένος των θνητών, όχι όμως για πάντα

Mε διαπερνούν ασταμάτητα δυο φράσεις από την ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής:

Η πρώτη μιλά για τον Χριστό, «κατάστικτον τοῖς μώλωψι καὶ πανσθενουργόν» ( : «γεμάτο σημάδια απ΄ τις πληγές, μα παντοδύναμο»).

Η άλλη για τον θάνατο: «Βασιλεύει, ἀλλ’ οὐκ αἰωνίζει, ᾍδης τοῦ γένους τῶν βροτῶν» ( : «Κυριαρχεί ο άδης στο γένος των θνητών, όχι όμως για πάντα»). (περισσότερα…)

Τί γίνεσθε, Γέροντα;  -Γίνομαι, παιδί μου.

Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Πορεία προς το επίγειο τέλος

[…..]Λίγες εβδομάδες πριν αναχωρήσει ο Γέροντας από τον κόσμο αυτό, ήταν καθισμένος στην καρέκλα με τους ορούς στα χέρια. Μπαίνει κάποιος επισκέπτης, του φιλάει το χέρι και τον ρωτά:
-Τί γίνεσθε, Γέροντα;
-Γίνομαι, παιδί μου.
Και επειδή ο επισκέπτης δεν κατάλαβε, συνέχισε:
-Ωριμάζω! (περισσότερα…)

Ο αιφνίδιος θάνατος από θεολογικής απόψεως

Του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Γέροντος Εφραίμ
Στην σύγχρονη εποχή, που χαρακτηρίζεται από τις ραγδαίες εξελίξεις των επιστημών και της τεχνολογίας, από την σύγκλιση των πολιτισμών και την κρίση των αξιών, ακόμη και η ίδια η λέξη θάνατος αποφεύγεται και ό,τι την ανακαλεί απωθείται και απορρίπτεται.

Ο θάνατος για τον σύγχρονο άνθρωπο είναι μόνο κάτι το αρνητικό, μία απώλεια – τον «χάσαμε», λέγεται συχνά για τον πεθαμένο. Ο άνθρωπος που δεν κατέχει την ορθή γνωσιολογία για τον θάνατο προσπαθεί να τον αγνοήσει και βιώνει έτσι ουσιαστικά μία νευρωτική ζωή, στερημένη του αληθινού νοήματος. (περισσότερα…)

Aιωνία η μνήμη;

«Θα συνωμοτήσει το σύμπαν» λένε. Γιά εμάς το σύμπαν αυτό είναι η Αγία Τριάδα, η Παναγία, οι άγιοι, οι άγγελοι, αυτοί είναι που «συνωμοτούν». Αυτοί αποτελούν την Ιερά Μνήμη, και μαζί με τους πιστούς αποτελούν την Εκκλησία. Μέσα στην Εκκλησία ακούμε πολλά και δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικά είναι όπως γιά παράδειγμα την ευχή «αιωνία η μνήμη».

(περισσότερα…)

ΤΑ 10 ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥΣ,ΚΗΔΕΥΟΥΝ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: »ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!»

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ!
Η Μαρία, μητέρα 10 παιδιών, ηλικίας από 22 χρονών μέχρι 2 μηνών, μαία στο επάγγελμα, έχασε την ζωή της πριν από λίγες μέρες, επιστρέφοντας στο σπίτι της μετά από την δουλεία της, σε αυτοκινητιστικό ατύχημα.Σήμερα ήταν η κηδεία της.

(περισσότερα…)

Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;

Του Δημήτρη Κούκη, παιδοψυχολόγου, ψυχοθεραπευτή

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί η σκέψη του θανάτου μας παγώνει;
Γιατί η σκέψη ότι μπορεί να χάσουμε αγαπημένα πρόσωπα μας τσακίζει; Γιατί η σκέψη ότι εμείς μπορεί να πεθάνουμε και να μην ξαναδούμε ανθρώπους που αγαπάμε, μας μουδιάζει; Γιατί ο θάνατος σαν έννοια μας φοβίζει, μας τρομοκρατεί;
Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα κατανοήσετε πλήρως γιατί μας καταλαμβάνει ο φόβος του θανάτου, γιατί αναρωτιόμαστε εάν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο και ποιος ο ρόλος της θρησκείας και των φιλοσόφων σε αυτό…

(περισσότερα…)

Ζωή μετά τον θάνατο: Συγκλονίζουν τα στοιχεία της επιστημονικής έρευνας

Φαίνεται ότι οι επιστήμονες πια είναι σε θέση να παρέχουν βάσιμα στοιχεία ότι υπάρχει ζωή -ή έστω συνείδηση- μετά τον θάνατο, θέτοντας έτσι τη βάση για την περαιτέρω διερεύνηση του μεγαλύτερου μυστηρίου της ύπαρξης Στη μεγαλύτερη σχετική έρευνα που έγινε ποτέ, από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, καταδεικνύεται ότι ασθενείς που είχαν διαπιστωθεί ως κλινικά νεκροί και επανήλθαν στη ζωή, μπόρεσαν να ανακαλέσουν πρωτόγνωρες για αυτούς εμπειρίες, αλλά και μνήμες -ακόμα και λεπτομέρειες- του περιβάλλοντος γύρω τους, ενώ ένα ποσοστό από αυτούς ανέφερε ότι χωρίστηκαν από το σώμα τους και έτσι είχαν «οπτική» και «συνειδητότητα» όλων όσων συνέβαιναν γύρω από το διαπιστωμένα νεκρό, κορμί τους!

(περισσότερα…)

(περισσότερα…)

Γύρισε κανείς;

«Άμα πεθάνει κανείς… άμα κλείσει, τα μάτια του… πάει… όλα τελείωσαν. Ποιός γύρισε από τον άλλο κόσμο να μας πει, αν είναι τίποτε;… Δε βαριέσαι… Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση,.
Λόγια γνωστά. Χιλιοειπωμένα. «Τροπάριο»! Τα λένε συνεχώς πολλοί. Με… πολλή σοβαρότητα. Με την πεποίθηση ότι είναι μία σοφή διαπίστωση· με τετραγωνική λογική!
Αλλά δεν είναι. Είναι φτηνές ανοησίες· αφέλειες· απερισκεψίες· επιπόλαια λόγια.

(περισσότερα…)

Η μελέτη του θανάτου είναι μελέτη ζωής!

π.Βασίλειος Γοντικάκης

Και περνά ο χρόνος, για να έλθει η ώρα. Και η τελική ώρα είναι τόσο φρικτή, που θα θέλαμε πάση θυσία να την παρακάμψωμε, να την αποφύγομε. Όμως δεν γίνεται διαφορετικά, εάν δεν πιούμε το πικρό ποτήριο του θανάτου.

(περισσότερα…)